Σταύρος Χάντζος - Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2024
Σας εύχομαι να έχετε ένα ήρεμο όμορφο βράδυ Σαββάτου
και
μια εξίσου ωραία και ήρεμη Κυριακή !.
του καθηγητή Στατιστικής
και
Συγγραφέας Ιστορικών βιβλίων
της δεκαετίας του 1940 - 1949 !
« …. Η Ιστορία
για τον Συμμοριτο πόλεμο…
η
Κομουνιστική ανταρσία ….
η
Εμφύλιο ….
όπως έχω αναφέρει οτι διαμορφώθηκε
ως γνωστό πλέον σε όλους
απο το 1981 - μεχρι το 1989!.
"Υποστηρίζουν λοιπόν οι άνθρωποι
ότι δεν σκότωναν Έλληνες"!.
Η Ιστορία λοιπόν για την
- Κόκκινη Τρομοκρατία 1943 - 1944
και
- τον συμμοριτο πόλεμο
παραχαράζεται και διαγράφεται
απο το Κ. Κ. Ε.
Παρα τη διπλή ήττα τον Δεκέμβριο !.…
και
την κομμουνιστική ανταρσία
του 1946 -1949!.
Το Κ.Κ.Ε. και οι παρατρεχάμενοι του
κατόρθωσαν με την αδίστακτη
προπαγάνδα
και
την συστηματική πλύση του εγκεφάλου
να κυριαρχήσουν ιδεολογικά …
και
να επιβάλλουν τη δική τους ερμηνεία
για τα Δεκεμβριανά ..
και
τον συμμοριτοπολεμο
( Η Κομουνιστική ανταρσία - Η Εμφυλιος)
Εχουμε Πατριωτική και Ηθική υποχρέωση
με αδιάσειστα και πλήρως αιτιολογημένα στοιχεία να αποκαλύπτονται στις σύγχρονες και επερχόμενες γενιές …
απο τη σκόνη της μαύρης προπαγάνδας των κονδυλοφόρων της Αριστεράς
τα εγκληματα του Κ. Κ. Ε.
κατα την διάρκεια
του 3 ετους συμμοριτοπολέμου
1946-1849.
Και
να γνωρίζει το Κ.Κ. Ε. ότι παρά τις εκδηλώσεις, εορτες, κατασκευές μνημείων
και
μουσείων, η Ιστορία δεν αποσιωπάται,
δεν παραχαράσσεται και δεν διαγράφεται»!.
__Ν. Β. - 1 !.
ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΞΟΥΜΕ ΣΤΟ ΔΙΤΟΜΟ ΕΡΓΟ
ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ Κ. ΜΠΟΥΓΑ
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ « ΒΑΝΔΕΑ»
__Ν. Β. -2 !.
Η φωτογραφια ειναι πρόσφατη
την Δευτέρα 16. Σεπτεμβριου. 2024!!
Απο την ταράτσα του πατρικού μας σπιτιου στον Μελιγαλα οπου πισω μου φαινεται
το Ιστορικό και ηρωικό ρολοι του Αγιολια μας όπου εκεί εγινε η πιο σκληρή μαχη μεχρι να πέσει ο Μελιγαλας ….
με τον τροπο δηλαδή που έπεσε ….
γιατί αν δεν γινότανε αυτο που ξερουμε εμείς δηλαδή με αυτό που έγινε με :
"ΤΟ ΜΕΣΑ - ΕΞΩ" ….
Ο ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΕΦΤΕ
ΣΤΟΥΣ ΣΥΜΜΟΡΙΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ.
__ ΣΤΑ ΔΕΞΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ
Η ΟΔΟΣ ΧΑΝΤΖΟΥ.
ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΔΟ
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ ΑΚΡΙΒΩΣ
ΣΤΟΝ
ΑΓΙΟΛΙΑ ΜΑΣ !!
__
ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥΛΗ ΜΑΣ
ΣΤΑΥΡΟΥ ΔΗΜ. ΧΑΝΤΖΟΣ!!.
ΚΑΙ
ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΜΑΣ
ΜΑΝΩΛΗ ΣΤΑΥΡΟΥ. ΧΑΝΤΖΟΣ !!.
ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΟΔΟΣ
ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΩΝΑ ΣΤΟΝ ΜΕΛΙΓΑΛΑ ΚΑΙ
ΠΗΓΑΙΝΑ ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
ΚΑΙ
ΟΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΣΑ ΤΟ ΙΟΥΝΙΟ ΤΟΥ 1973!
ΚΑΙ
ΤΟ ΕΞΑΤΑΞΙΟ ΜΕΙΚΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ
ΤΟΥ ΜΕΛΙΓΑΛΑ!!
ΛΟΙΠΟΝ Η ΟΔΟΣ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ….
Η ΟΔΟΣ ΧΑΝΤΖΟΥ …
ΚΑΙ
ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΠΗΓΑΔΑ …
ΤΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ
ΤΗΝ ΕΙΧΑΝ ΟΝΟΜΑΣΕΙ
ΚΑΙ
ΤΗΣ ΕΙΧΑΝ ΔΩΣΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ :
—ΟΔΟΣ ΜΑΡΤΥΡΩΝ 1944 !!!….
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΚΑΝΑΝ
—ΟΔΟΣ ΠΗΓΑΔΑΣ!!…
Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΑΣ
Η ΠΟΛΥΞΕΝΗ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΑΣ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΓΩΝΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΒΛΕΠΕ ΚΑΤΩ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΝΑ ΠΕΡΝΑΝΕ ΟΙ ΤΡΙΑΔΕΣ ΤΕΤΡΑΔΕΣ ΔΕΜΕΝΟΙ -
ΜΕ ΣΧΟΙΝΙΑ- ΣΥΡΜΑΤΑ- ΑΛΥΣΙΔΕΣ
ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΑ ΕΣΩΡΟΥΧΑ - ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟΙ - ΧΩΡΙΣ ΝΕΡΟ - ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ ΕΡΧΟΜΕΝΟΙ
ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ
ΠΟΥ ΗΤΑΝ
ΤΟ ΗΡΩΙΚΟ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΠΕΖΕΣΤΕΝΙ !!.
ΚΑΙ
ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ ΒΓΑΛΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΓΩΝΙΑ ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ…
Η
ΚΑΝΩ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΒΙΝΤΕΟ…..
ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΟΤΙ ΟΤΑΝ
ΟΙ ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΕΣ …ΣΥΜΜΟΡΙΤΟΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ …
ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΟΥΝ
ΤΟΝ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΔΡΟΜΟ
ΠΟΥ ΣΑΣ ΑΝΑΦΕΡΩ …
ΚΑΙ
ΤΟΥΣ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΔΡΟΜΟ
ΠΙΟ ΚΑΤΩ ΣΤΗΝ ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΗ
ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΝΤΟΠΙΟΙ ΛΕΜΕ
Η ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΣΠΙΤΙΩΝ ΤΟΥ ΣΤΑΘΗ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ !…
ΚΑΙ
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΗ ΤΟΥ ΚΟΥΤΡΟΥΜΠΗ!…
ΛΟΙΠΟΝ Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΟΜΕΝΗ
ΣΤΗΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΓΩΝΙΑ ΑΠΟ ΟΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΕΓΩ ΕΙΔΕ ΤΟ ΓΙΟ ΤΗΣ
ΤΟΝ ΔΙΚΗΓΟΡΟ ΚΑΙ ΘΕΙΟ ΜΑΣ ΜΑΝΩΛΗ
27 ΕΤΩΝ ΝΑ ΛΕΕΙ ΚΑΤΙ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΗΣΕΙ
ΚΑΙ
ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΗΣΕΙ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΧΩΡΟ
ΤΗΣ ΤΑΡΑΤΣΑΣ.
ΔΗΛΑΔΗ ΕΠΙΣΗΣ Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΑΣ
Η ΠΟΛΥΞΕΝΗ
ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΑΚΟΥΓΕ ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ….
ΚΑΙ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΔΡΟΜΟ ….
ΟΙ ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΕΣ ΕΙΧΑΝ ΜΑΖΕΨΕΙ
"ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΚΟΣΜΑΚΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΙΔΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ ΝΑ ΦΩΝΑΖΟΥΝ" :
— ΘΑΝΑΤΟ - ΘΑΝΑΤΟ - ΘΑΝΑΤΟ —
—ΤΕΛΕΙΟΝΩΝΤΑΣ ΣΗΜΕΡΑ ΕΧΟΥΜΕ
ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ
ΝΑ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ
"ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΗΓΑΔΑ"……..
ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΤΩΡΑ !!
ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ!!
"ΚΤΥΠΗΣΑΝ ΛΑΘΟΣ ΠΟΡΤΑ"!!…
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΩΝ. ΧΑΝΤΖΟΣ
---------------------------------------------------------------------------
19. ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ. 2024!!
Σας εύχομαι καλό βράδυ Σαββατου
και
να έχετε μια όμορφη και χαρούμενη Κυριακή!!
Σήμερα κοινοποιώ και εγώ την Ομιλία
του Κυρίου Ιωάννη Κ. Μπουγά
Καθηγητη Στατιστικής
και
Ιστορικος Συγγραφεας
της δεκαετίας 1940 - 1949!!
Ήταν λοιπόν Κεντρικός Ομιλητής
στα 80 χρονια της επετείου της γενοκτονίας των αθωων αιχμαλώτων θυματων αγρίως σφαγιασθεντων
και
αγρίως κατακρεουργηθεντων
απο το ΕΑΜ / ΕΛΑΣ / ΚΚΕ / ΟΠΛΑ
15/9/2024 Μνημόσυνο στην Πηγάδα του Μελιγαλά!
Η Ομιλία μου
Σεβαστέ Πατέρα, κυρία Δήμαρχος, κύριε Αντιπεριφερειάρχα, Αγαπητοί συγγενείς θυμάτων, κυρίες και κύριοι,
Γιά άλλη μιά χρονιά είμαστε εδώ, γιά να τιμήσουμε την μνήμη των τραγικών θυμάτων του Σεπτεμβρίου 1944. Πέρασαν 80 χρόνια αλλά η μνήμη και η αγάπη και τιμή προς τα θύματα είναι ανάγκη να συνεχισθεί. Είπε κάποιος ότι «όποιος δεν τιμά και δεν αγαπά τους νεκρούς του, δεν μπορεί να αγαπά τους ζωντανούς!». Το μνημόσυνο που έγινε σήμερα, και επαναλαμβάνεται ανελλιπώς τα τελευταία 79 χρόνια, είναι αναγνώριση στην αθωώτητά τους και στον άδικο θάνατό τους. Εξ άλλου η ιστορία απέδειξε ότι οι νεκροί του Μελιγαλά, όπως και όλοι οι πατριώτες που έχασαν την ζωή τους την περίοδο 1943-49 αντιδρώντας στους κομμουνιστες και αρνούμενοι να υποταχθούν, είχαν δίκιο. Ο κομμουνισμός κατέρευσε με πάταγο παντού στην Ευρώπη.
Δεν θα αναφερθώ σήμερα στα γεγονότα της μάχης του Μελιγαλά που έγινε τέτοιες ημέρες τον Σεπτέμβριο του 1944. Όποιος από τους νεώτερους θέλει να τα μάθει, τα έχω περιγράψει λεπτομερώς στο έργο μου «Ματωμένες Μνήμες 1940-45».
Θέλω όμως να σας πω λίγα λόγια γιατί έγινε το ΤΑ στον Μελιγαλά τον Μάρτιο του 1944, ποιοί και γιατί έτρεξαν να καταταγούν σε αυτό. Γιατί αξιωματικοί του Ελληνικού στρατού και πατριώτες από τις πόλεις και τα χωριά της Μεσσηνίας οι οποίοι νωρίτερα είχαν πολεμήσει τους Γερμανούς, πήραν όπλα απ’ αυτούς αδιαφορώντας για το ότι θα κατηγορούνταν ως φίλοι και συνεργάτες τους, όταν μάλιστα φαινόταν καθαρά το τέλος της Κατοχής και οι Γερμανοί ετοιμάζονταν να αποχωρήσουν. Οι πατριώτες της Μεσσηνίας που πήγαν στο ΤΑ πήραν όπλα από τους Γερμανούς, γιατί αυτοί τα είχαν και μπορούσαν να τους δώσουν, αλλά σε καμία περίπτωση δεν τα πήραν για να βοηθήσουν τους Γερμανούς. Το ΤΑ του Μελιγαλά έγινε για να βρουν καταφύγιο και να προστατευθούν οι διωκόμενοι από το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ.
Τα γεγονότα άρχισαν το καλοκαίρι του 1943, στις 6 Αυγούστου, όταν ο ΕΛΑΣ επετέθη στα Περιβόλια (παλαιά Γάρδιτσα) της Ολυμπίας στην πατριωτική οργάνωση ΕΣ (Ελληνικός Στρατός) που είχε αναπτυχθεί στην Νότιο Πελοπόννησο. Οι επιθέσεις συνεχίστηκαν στον Ταύγετο και τελείωσαν στην Παλιόχωρα της Καλαμάτας στις 28 Οκτωβρίου 1943. Πολλές δεκάδες αντάρτες και αξιωματικοί του ΕΣ έχασαν την ζωή τους, μεταξύ των οποίων ο Ίλαρχος Τηλέμαχος Βρεττάκος και ο Ταγ/ρχης Χρήστος Καραχάλιος, οι οποίοι δολοφονήθηκαν ενώ ήσαν αιχμάλωτοι και τραυματίες. Ο Ταγ/ρχης Παναγιώτης Στούπας που ήρθε τον Μάρτιο του 1944 από την Αθήνα και συγκρότησε το Τάγμα Ασφαλείας του Μελιγαλά, γλύτωσε στις 11 Οκτωβρίου 1943 σε επίθεση εκατοντάδων Ελασιτών στο πατρικό του σπίτι στην Λεύκη Γαργαλιάνων, χάρη στην παληκαριά του και την μεγάλη του ικανότητα στην σκοποβολή.
Ταυτόχρονα με αυτά τα γεγονότα συνέβη και η αποχώρηση του ιταλικού στρατού που μέχρι τόυε είχε την ευθύνη της αστυνόμευσης της Πελοποννήσου και αυτό βοήθησε την ολική επικράτηση του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ από τον Οκτώβριο του 1943. Τότε ξεκίνησε η Τρομοκρατία των κομμουνιστών εναντίον των πρώην μελών του ΕΣ και της «αντίδρασης» γενικά, όπως αποκαλούσαν όσους αρνούνταν να ακολουθήσουν το ΕΑΜ. Σε κάθε χωριό οι «υπεύθυνοι» του ΕΑΜ ήσαν πλέον τα αφεντικά και απεφάσιζαν την φορολογία των αντιδραστικών οικογενειών και ποιός θα μεταφερθεί σε ένα από τα δεκάδες Στρατόπεδα Κρατουμένων που άρχισαν να λειτουργούν σε απομακρυσμένα χωριά και μοναστήρια της Πελοποννήσου. Όλοι οι ακαμάτηδες, οι τεμπέληδες, οι χαρτοπαίκτες, οι χασισοπότες των χωριών της Μεσσηνίας είχαν τρέξει να καταταγούν στον ΕΛΑΣ και στην ΟΠΛΑ. Ζωσμένοι με φυσεκλίκια και κρατώντας το τουφέκι και το μαχαίρι έπαιρναν δύναμη, και εκτελούσαν τις άνομες εντολές των υπευθύνων του ΕΑΜ, κάνοντας πλιάτσικο στους νυκοκυραίους και μεταφέροντάς τους στα Στρατόπεδα Κρατουμένων. Ο ΕΛΑΣ με την ΟΠΛΑ έγιναν ουσιαστικά ο δεύτερος μετά τους Γερμανούς στρατός κατοχής. Ατυχώς κατά την γνώμη μου, αυτες τις δράσεις των κομμουνιστών εναντίον πατριωτών Ελλήνων, την δεκαετία του 1980 οι πολιτικοί μας το ονόμασαν Εθνική Αντίσταση!
Στην Μεσσηνία, Στρατόπεδα Κρατουμένων του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ λειτουργούσαν από το φθινόπωρο του 1943 στην Άνω Μέλπεια (Γαράντζα), στο Κούβελα, στον Αυλώνα (Καραμούσταφα), στο Κεφαλόβρυσο (Χαλβάτσου), στην Ποταμιά Χώρας, στο Μανιάκι, στο γειτονικό Δυρράχιο, στον Λαδά της Αλαγωνίας και στα μοναστήρια Βελανιδιάς και Δήμιοβας του Ταϋγέτου. Εκατοντάδες πατριώτες κρατούνταν και βασανίζονταν σε αυτά τα στρατόπεδα. Τι συνέβαινε εκεί, εξαρτάτο από το πόσο απάνθρωποι και διεστραμένοι ήσαν οι επικεφαλείς καπετάνιοι και οι φρουροί. Οι ξυλοδαρμοί και η απόλυτη πείνα και δίψα ήσαν κοινά σε όλα τα Στρατόπεδα, όπως ήσαν και οι στοχευμένες σφαγές και οι βιασμοί των γυναικών. Στο Κούβελα τις γυναίκες οι φρουροί τις βίαζαν μέσα στην εκκλησία.
Μέχρι το τέλος Αυγούστου 1944, λίγο πριν να αποχωρήσουν οι Γερμανοί από την Μεσσηνία, οι σφαγές πατριωτών στον νομό είχαν φθάσει τα 420 άτομα. Αυτός είναι ο έλάχιστος επιβεβαιωμένος αριθμός θυμάτων με ονόματα και διεθύνσεις (το χωριό ή την πόλη καταγωγής τους). Για την ίδια περίοδο, δηλαδή μέχρι το τέλος Αυγούστου 1944, το σύνολο των θυμάτων σφαγών σε ολόκληρη την Πελοπόννησο τα έχω υπολογίσει σε 3.464, με τα περισσότερα στην Αργολιδοκορινθία, όπου ξεπέρασαν τα 1275.
Χρησιμοποιώ τον όρο έσφαξαν, όχι δολοφόνησαν ή εκτέλεσαν, γιατί ο ΕΛΑΣ και η ΟΠΛΑ το99% των εγκλημάτων τα έκανε με σφαγή με μαχαίρι ή κάτι χειρότερο, με τσεκούρια και άλλα παρόμοια φονικά όργανα. Όταν ο Βελουχιώτης ξεκίνησε τον ΕΛΑΣ στην Ρούμελη, όλοι όσοι προσχωρούσαν στην Ομάδα του έπρεπε να σφάξουν άνθρωπο. Ακόμη και κορυφαία στελέχη του ΕΛΑΣ, όπως ο Γιώργος Χουλιάρας (καπετάν «Περικλής») και ο Γιάννης Αλεξάνδρου (καπετάν «Διαμαντής»), είχαν υποχρεωθεί να σφάξουν ιδιοχείρως ανθρώπους. Εχει γραφεί τι συνέβη με τον δεύτερο εξ αυτών, τον Διαμαντή, όταν άκουσε ότι ο Βελουχιώτης τον είχε τοποθετήσει σε εκτελεστικό απόσπασμα με μαχαίρια. Πλησίασε χλωμός τον Βελουχιώτη και τον παρακάλεσε να μην τον περιλάβει στο απόσπασμα, λέγοντας «καπετάνιε, δεν μπορώ να την κάνω αυτήν την δουλειά». Στο άκουσμα των λόγων του, ο Βελουχιώτης πετάχτηκε ορθός και του είπε άγρια, ότι η ομάδα τους είναι στρατός, και «στον στρατό κάνεις αυτό που σε διατάσσουν». Συμπλήρωσε δε την απάντησή του στον Διαμαντή, λέγοντας «νομίζεις ότι εγώ μπορώ; Μήπως την έκανα αυτήν την δουλειά και στο σπίτι μου;».
Μιά ημέρα μετά το σαμποτάζ της γέφυρας του Γοργοποτάμου, ο Βελουχιώτης διέταξε στους αντάρτες του να σφάξουν έναν νεαρό Ιταλό αιχμάλωτο, τον Giovanni από το Leche της Ιταλίας τον οποίον οι Ελασίτες έσερναν μαζί τους. Τότε πολλοί Ελασίτες έδειξαν τον νεαρό αντάρτη Κώστα Γκέκα να κάνει την σφαγή, λέγοντας ότι αυτός ήταν ο μόνος που δεν είχε σφάξει ακόμη άνθρωπο. Και πράγματι ο νεαρός Γκέκας έσφαξε τον Ιταλό αιχμάλωτο στρατιώτη. Αυτή η απάνθρωπη συμπεριφορά, και η κτυπητή περιφρόνηση της ανθρώπινης ζωής, μεταφέρθηκε σαν τον άνεμο, στις Ελασίτικες Ομάδες και στην ΟΠΛΑ σε όλην την Ελλάδα, και όλες οι δολοφονίες γίνονταν πάντα με το μαχαίρι.
Η ύπαρξη των Στρατοπέδων Κρατουμένων ήταν ο κύριος λόγος που ο Ταγ/ρχης Στούπας ήρθε και εγκατέστησε ΤΑ στον Μελιγαλά, κεντρικό σημείο της Μεσσηνίας. Τον Μάρτιο του 1944, ευρισκόμενος στην Αθήνα, όπου είχε διαφύγει τον προηγούμενο Δεκέμβριο, κάλεσε τον ιατρό των Γαργαλιάνων Δημήτριο Τζαμουράνη να τον ακολουθήσει στην κάθοδό του στην Μεσσηνία ως ιατρός του ΤΑ, αλλά εκείνος αρνήθηκε. Συμβούλευσε μάλιστα τον Στούπα να μην κατέβει και εκείνος, αφού είχε γλυτώσει μια φορά τον θάνατο από τους Ελασίτες. Ο Στούπας του απάντησε: «Δεν μπορώ να μην πάω. Με αναζητά το σύνολον των κατοίκων».
Η πρώτη επιχείρηση του ΤΑ του Μελιγαλά έγινε στις 10 Απριλίου 1944, ημέρα της Μεγάλης Παρασκευής. Ελευθέρωσε 448 κρατουμένους στα Στρατόπεδα του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ στο Κεφαλόβρυσο (παλαιό Χαλβάτσου) και από μια εκκλησία στον οικισμό Ποταμιά της Χώρας. Σύντομα έτρεξαν να καταταγούν στα ΤΑ Μελιγαλά, και των Γαργαλιάνων που συγκροτήθηκε τον Αύγουστο του 1944, πάνω από 3.000 Μεσσήνιοι όταν οι Γερμανοί ετοιμάζονταν να εγκαταλείψουν την Ελλάδα. Στην συντριπτική τους πλειοψηφία αυτοί που κατετάγησαν ήσαν παιδια νυκοκυραίων της Μεσσηνίας, έμποροι, αγρότες και κτηνοτρόφοι που είχαν υποστεί την βία των κομμουνιστών και το πλιάτσικο των περιουσιών τους. Τώρα αυτά που λέγονται ότι το ΤΑ του Μελιγαλά έκανε εγκλήματα και η σφαγή που έγινε τον Σεπτέμβριο έγινε ως αντίποινα, απλά δεν είναι αλήθεια.
Αν ήταν αλήθεια, οι νεκροί θα είχαν περιορισθεί στους αιχμαλώτους οπλίτες του ΤΑ. Στον Μελιγαλά έχασαν την ζωή τους 47 αξιωματικοί και 704 οπλίτες του ΤΑ. Από αυτούς, 30 περίπου σκοτώθηκαν στην μάχη, ενώ όλοι οι άλλοι εσφάγησαν τις επόμενες πέντε ημέρες όντες άοπλοι αιχμάλωτοι. Η σφαγή όμως δεν σταμάτησε εκεί, γι αυτό είναι βέβαιο ότι δεν έγινε ως αντίποινα. Εσφάγησαν και πολλές εκατοντάδες αθώοι άμαχοι από τον Μελιγαλά και ολόκληρη την Μεσσηνία. Έγινε πραγματική γενοκτονία νοικοκυραίων, επιστημόνων και εμπόρων με πολλές δεκάδες περιπτώσεις σφαγής πολλών μελών της ίδιας οικογένειας. Τί έγκλημα είχαν κάνει όλοι αυτοί οι άμαχοι πολίτες; Κανένα έγκλημα. Απόλυτα αθώοι ήσαν! Απλά, οι κομμουνιστές με την γενοκτονία του Μελιγαλά επεδίωκαν να καταστρέψουν τον ηγετικό ιστό της κοινωνίας της Μεσσηνίας, σφάζοντας τα πιό εκλεκτά μέλη της. Ήθελαν να εξαφανίσουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους και να τρομοκρατήσουν όσους απέμειναν. Επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω τα ονόματα των μελών της Επιτροπής των Μελιγαλαίων και Μεσσηνίων που επέλεξαν στο Μπεζεστένι ποιοί από τους κρατουμένους αμάχους θα οδηγηθούν εδώ στην Πηγάδα για να κατακρεουργηθούν: ήσαν ο Βασίλης Μπράβος, ο Στάθης Καναβός, ο Τάκης Δορκοφίκης, ο Πανταζής Φράγκος, ο Γιάννης Καραμούζης, ο Ἠλίας Δεδούσης καί ο Στέλιος Διακουμογιαννόπουλος. Αυτοί οι επτά εκτέλεσαν την άνομη εντολή των ηγετών του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΚΚΕ στην Πελοπόννησο, του Αρη Βελουχιώτη, του Αχιλλέα Μπλάνα, του Νίκου Μπελογιάννη και του Τάσου Κουλαμπά να επιλέξουν τους πολίτες που θα δολοφονούνταν μαζί με τους αιχμαλώτους αξιωματικούς και οπλίτες του ΤΑ.
Ότι στον Μελιγαλά, αλλά και στους Γαργαλιάνους, την Πύλο και την Καλαμάτα οι κομμουνιστές δολοφόνησαν τους πολιτικούς τους αντιπάλους, κυρίως βασιλόφρονες, το παραδέχθηκε εμμέσως ό ίδιος ο Άρης Βελουχιώτης, ο οποίος μετά το τέλος των σφαγών στην Μεσσηνία, στις 30 Σεπτεμβρίου βρέθηκε στην Τρίπολη και στις 2 Οκτωβρίου 1944 στο Άργος, όπου μίλησε στους κατοίκους και είπε και το εξής: «Επιστρέφουμε από την Μεσσηνία, όπου ξεκαθαρίσαμε την Βανδέα»! Η Βανδέα είναι περιοχή της Δυτικής Γαλλίας, όπου οι βασιλόφρονες είχαν ξεσηκωθεί αντιδρώντας στην βία και την πολιτική της Γαλλίκής Επανάστασης. Οι επαναστάτες αντεπετέθησαν, νίκησαν τους βασιλόφρονες της Βανδέας και προχώρησαν σε γενοκτονία, δολοφονώντας δεκάδες χιλιάδες και ρίχνοντας τα πτώματά τους στα ποτάμια της περιοχής. Το επεισόδιο είναι γνωστό ως «Ο Πόλεμος της Βανδέας». Η αναφορά του Βελουχιώτη στην Βανδέα πιστοποιεί ότι οι μαζικές σφαγές που έγιναν στον Μελιγαλά, στην Καλαμάτα, στους Γαργαλιάνους και στην Πύλο ήταν ξεκαθάρισμα πολιτικών αντιπάλων των κομμουνιστών, κυρίως βασιλοφρόνων, όχι αντίποινα. Δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό!
Θα σας διαβάσω τώρα ένα απόσπασμα από τη μαγνητοφωνημένη μαρτυρία της Κωστούλας Παπαδοπούλου, συζύγου του Ναούμ Αγγελόπουλου από το Κοπανάκι, η οποία ήρθε πρόσφατα στην κατοχή μου. Στην Πηγάδα είναι ο πατέρας της Χρήστος Παπαδόπουλος, ετών 65, και τα αδέλφια της Μενέλαος ετών 22 και Δημήτριος ετών 24. Και οι τρεις ήσαν άμαχοι πολίτες από το Κοπανάκι που είχαν καταφύγει στον Μελιγαλά πριν τη μάχη για ασφάλεια, όπως είχαν κάνει και χιλιάδες άλλοι πατριώτες της Μεσσηνίας!
Η
κ. Παπαδοπούλου είχε ακολουθήσει την οικογένειά της και βρισκόταν και
αυτή στον Μελιγαλά τις ημέρες της Μάχης. Επίσης ήταν παρούσα τον
Σεπτέμβριο του 1945 αναζητώντας τους νεκρούς της, όταν οι Βρετανοί και
οι ιατροδικαστές της Αθήνας έβγαλαν έναν αριθμό θυμάτων από την Πηγάδα
και είδε την κατάστασή των πτωμάτων. Η μαρτυρία της πιστοποιεί αυτό που
έχει λεχθεί αόριστα από κάποιους, ότι δηλαδή οι σφαγείς του ΕΛΑΣ και της
ΟΠΛΑ είχαν εδώ έναν οι περισσότερους κορμούς δένδρων επάνω στους
οποίους ξάπλωναν επιλεκτικά κάποια από τα θύματα και τα αποκεφάλιζαν ή
τους έκοβαν τα άκρα.
Λέει λοπόν η κ. Παπαδοπούλου«...Εγώ
είδα μετά την Μάχη τον αδελφό μου τον Μενέλη δεμένον από το χέρι με
έναν άλλον και τους πήγαιναν για την Πηγάδα. Τους είδαμε και στην
Πηγάδα, όταν τους είχαν βγάλει.
Στην Πηγάδα είχαν ένα κούτσουρο και τους κόβανε.
-Τον Μήτση τον δικό μας τον είχαν κάνει κομάτια .
-Του Λιακοστέλιου του κόψανε τα γεννητικά όργανα.
-Του Τάσου του Γκότση τούχανε πάρει το κεφάλι.
-Έναν τον είδα εγώ στον λαιμό, τον είχαν σφάξει, και έναν τον είδα με όλο το κορμί του μαχαιριές.
-‘Εψαχναν οι γυναίκες τα πτώματα όπως οι κότες τις ακαθαρσίες, για να βρουν τους ανθρώπους τους κλαίγοντας.
- Κοίταζαν οι Εγγλέζοι από πάνω μέχρι να φύγουν οι γυναίκες που έψαχναν.
Leave a Comment