ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΙΚΡΟΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ

 

Η Βούληση Για Μερικό Περιορισμό Της Χρήσης Των Απολυμαντικών Μας Θα Είναι Καθοριστική.

Τα Μέτρα Πού Χρησιμοποιούνται Σήμερα Θα Μπορούσαν Να Αποτελέσουν Απειλή Για Την Ασφάλεια.

ΠΗΓΗ : BIAGIO  CAMPANA

Ειδικός στις Ασθένειες του Αναπνευστικού Συστήματος

Περισσότερο από ένα αιώνα, από τότε που οι επιστήμονες συνειδητοποίησαν  για πρώτη φορά  ότι τα αόρατα μικρόβια  είναι η αιτία μόλυνσης και ασθένειας, σκέφτηκαν στα ασφαλή περιβάλλοντα  ως προς να είναι ασφαλή. Και στην αρχή της επιδημίας  από τον Sars – Covid – 2, όταν δεν είχαμε αρκετές πληροφορίες  σχετικά με το θέμα, ήταν λογικό να  απολυμάνουμε όσο το δυνατόν περισσότερο, συμπεριλαμβανομένων είδη τροφίμων, επίπλων, ρούχων και προσωπικών χώρων. Μόνο μετά από λίγο καιρό έγινε κατανοητό ότι ο κίνδυνος  μετάδοσης μέσω επαφής με επιφάνειες ήταν χαμηλός και τα αμερικάνικα CDC (Κέντρα Ελέγχου Και Πρόληψης Νοσημάτων) μόλις πρόσφατα έθεσαν και υπολόγισαν αυτόν τον κίνδυνο σε λιγότερο από 1 στους 10.000, επαναλαμβάνοντας επίσης ότι η σωστή χρήση μάσκας, η φυσική απόσταση και ο αερισμός των περιβαλλόντων αντιπροσωπεύουν τις πιο αποτελεσματικές  διασφαλίσεις μας. Παρά αυτά τα σταθερά επιστημονικά στοιχεία, συνεχίζουμε να διατηρούμε αυστηρά πρωτόκολλα υγιεινής – υγείας συχνά μόνο για ένα ζήτημα καθησυχασμού, εκμηδενίζοντας κάθε μικρόβιο μεταξύ μας , αν και τα περισσότερα από αυτά είναι ακίνδυνα. Το υπόγειο μετρό της Νέας Υόρκης, για παράδειγμα, συνεχίζει να υποβάλλεται σε 24ωρο πρωτόκολλο καθαρισμού που περιλαμβάνει τη χρήση υπεριώδους φωτός και μια ποικιλία λύσεων απολύμανσης που βασίζονται σε προηγμένες  ηλεκτροστατικές τεχνολογίες και οι ερωτηθέντες χρήστες δηλώνουν ότι αισθάνονται καθησυχασμένοι από αυτά τα μέτρα. Μεταξύ εμπειρογνωμόνων στον τομέα, η  συνειδητοποίηση αποκτά έδαφος ότι πολλά από τα μέτρα που έχουν χρησιμοποιήσει για να σταματήσουν τον Ιό, ορισμένα  προφανώς  χρήσιμα και απαραίτητα, εάν διαιωνιστούν περαιτέρω με την πάροδο του χρόνου, θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια σοβαρή απειλή για την ανθρώπινη υγεία μακροπρόθεσμα που θα αλλάξει το λεγόμενο ανθρώπινο μικρόβιο (microbioma), δισεκατομμύρια  μικροοργανισμούς, ειδικά αλλά όχι αποκλειστικά  βακτήρια, τα οποία μεταφέρουμε πίσω μας συνεχώς και τα οποία ζυγίζουν  - κυριολεκτικά – για περίπου ενάμισι κιλότου ατόμου μας. Αλλά το οποίο επίσης ζυγίζουν  -  αυτή την φορά μεταφορικά – στην υγεία μας, ενεργώντας – λειτουργώντας – ως εμπόδιο κατά των παθογόνων, ρυθμίζοντας την απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών, την παραγωγή βιταμινών και ενέργειας και τις  άμυνες του ανοσοποιητικού συστήματος.   Τόσο πολύ, ώστε το λεγόμενο ανθρώπινο μικρόβιο, όπως  διαβεβαιώνουν οι ειδικοί, μπορεί σωστά να θεωρηθεί ένα όργανο από μόνο του, του οποίου οι μεταβολές – διαταραχές  σχετίζονται με διάφορες καταστάσεις και ασθένειες, όπως η παχυσαρκία, το λιπώδες ήπαρ, οι αλλεργίες και οι αυτοάνοσες ασθένειες.

Η λεγόμενη «Hygiene hypothesis» ( Υπόθεση Υγιεινής ) που εισήχθη το 1989 από τον επιδημιολόγο David  Strachan, έδειξε ακριβώς ότι οι ανθρώπινοι  οργανισμοί  που αφαιρέθηκαν από την επαφή με τα μικρόβια ενδέχεται να διατρέχουν  ρίσκο και κίνδυνο για προβλήματα υγείας. Αυτή η υπόθεση έχει εξελιχθεί με την πάροδο του χρόνου και είναι πλέον σαφές ότι η έκθεση σε «καλά» βακτήρια είναι απαραίτητη για την υγεία ενός ατόμου και ότι η διαβίωση σε ένα περιβάλλον που είναι πολύ στείρο μπορεί να αποτελέσει μια σοβαρή απειλή  για την ίδια την υγεία. Σε όλα αυτά σίγουρα θα προστεθούν η βλάβη που προκαλείται από μια σπασμωδική και ακατάλληλη χρήση αντιβιοτικών που συνέβησαν κατά την διάρκεια της πανδημίας και τα οποία σίγουρα θα αυξηθούν και τα οποία σίγουρα θα αυξήσουν την εμφάνιση  πολύ -ανθεκτικών μικροβίων, που θα γίνουν το επόμενο παγκόσμιο επείγον για την υγεία που θα οφείλουμε και θα πρέπει να αντιμετωπιστεί  με την παρουσία νέων φαρμάκων που να μπορούμε να χρησιμοποιηθούν για την αντιμετώπιση και καταπολέμηση του φαινομένου.

Πιθανώς  στο εγγύς μέλλον η διατήρηση μιας καλής κατάστασης υγείας, εν μέρει θα προέλθει  επίσης από την επιθυμία μας και την θέληση μας να περιορίσουμε, εάν όχι, να  ακυρώσουμε και να αναιρέσουμε εντελώς τη χρήση των δικών μας,  απολυμαντικών  και των απορρυπαντικών καθώς και από τη σωστή χρήση των φαρμάκων ιδίως των αντιβιοτικών, «επαναλαμβανόμενες»  παλιές συνήθειες που τρέφουν και δίνουν τροφές  στις μικροβιακές κοινότητες που ζουν στον οργανισμό μας . Με άλλα  λόγια, θα πρέπει να ζήσουμε ξανά με τα μικρόβια.