ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙΣ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΑΘΛΗΤΩΝ
ΚΑΙ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΝΕΙΣ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
ΠΗΓΗ : MARIO KAI ALESSANDRO CIARIMBOLI -
ΦΥΣΙΑΤΡΟΙ
Στο περιθώριο των προσφάτων επεισοδίων στις ειδήσεις, όπως ο θάνατος του ποδοσφαιριστή της Fiorentina Astori, που επίσης επιπλέον, οδήγησε στην καταδίκη του γιατρού της ομάδας της ίδιας της Fiorentina, είναι θεμιτό να ρωτάμε πως οι αθλητικές Εταιρίες και σύλλογοι, ιδίως ειδικά οι επαγγελματίες, μπορούν να προστατεύουν και να διασφαλίζουν την καλή υγεία των αθλητών τους.
Με το Διάταγμα του Υπουργείου της Υγείας
της 18ης Φεβρουαρίου 1982,
πραγματοποιήθηκε ένα μικρό αλλά ουσιαστικό βήμα προόδου με την εισαγωγή στην
Ιταλία των κανόνων για την προστασία της υγείας των ανταγωνιστικών αθλητικών
δραστηριοτήτων ( Επαγγελματικός Αθλητισμός ). Από
εκείνη την ημερομηνία, με την
υποχρεωτική πιστοποίηση καταλληλότητας, έχει εξασφαλιστεί μεγαλύτερη
ασφάλεια στην ανάπτυξη και κατά την εκτέλεση
των ανταγωνιστικών δραστηριοτήτων ( Επαγγελματικός Αθλητισμός). Επίσης
στην Medicina dello Sport,( Αθλητική Ιατρική και ας πούμε στα
Ελληνικά Αθλητιατρική αλλά με ειδικότητα μετά το πτυχίο στην Ιατρική, η οποία ειδικότητα δεν υπήρχε δεν υπάρχει και δεν με ενδιαφέρει πλέον
καθόλου αν θα υπάρξει), κατάφερε και μπόρεσε να συλλέξει πολυάριθμα δεδομένα
που έχουν βελτιώσει σημαντικά τις γνώσεις παρέχοντας την δυνατότητα «παροχής
αγωνιστικής – ανταγωνιστικής
ικανότητας» (L’ idoneita’ agonistica), με όλο και περισσότερο τεκμηριωμένο και κατάλληλο τρόπο
για τις «αγωνιστικές – ανταγωνιστικές» ανάγκες του Αθλητή. Πρέπει επίσης να
ειπωθεί ότι, ενόψει αυτής της μεγαλύτερης ιατρικής γνώσης, οι δεσμεύσεις των
αθλητών σε κάθε αναλογία έχουν αυξηθεί δραματικά, ιδιαίτερα στον επαγγελματικό τομέα.
Η συνεχής δέσμευση, με συνακόλουθο σωματικό και ψυχικό – πνευματικό στρες,
για ολοένα και συχνότερους αγώνες
βρίσκεται κάτω από τα μάτια όλων : οι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές, για
παράδειγμα, συμμετέχουν σχεδόν πάντα σε τρία παιχνίδια την εβδομάδα, αγώνες
πάντα με ισχυρή ανταγωνιστική δέσμευση. Είναι σαφές ότι αυτό συνεπάγεται
πιθανούς τραυματισμούς από συνεχώς όλο και αυξανόμενο φορτίο εργασίας με
επακόλουθες δραστηριότητες αποκατάστασης για λειτουργική ανάκαμψη που
υπερβαίνουν πολύ εκείνες από αθλητικές δραστηριότητες που προορίζονται ως
χόμπι. Λαμβάνοντας υπόψη τη μεγάλη αθλητική σωματική δέσμευση που συνδέεται με
ένα άθλημα με « αγωνιστική - ανταγωνιστική» συμμετοχή, ειδικά στον
«επαγγελματικό» τομέα, η απλή
πιστοποίηση της φυσικής κατάστασης αντιπροσωπεύει μόνο την προϋπόθεση για την
ανάπτυξη της αθλητικής δραστηριότητας. Μια
συνεχής – σταθερή λειτουργική αξιολόγηση του αθλητή κατά την διάρκεια
της προετοιμασίας πριν από την σεζόν και κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής - ανταγωνιστικής περιόδου είναι το απαραίτητο εργαλείο που
επιτρέπει να γνωρίζει τα φυσικά και βιομηχανικά χαρακτηριστικά του αθλητή και
που επιτρέπει την διόρθωση τυχόν ελλείψεων εγκαίρως, μειώνοντας τις πιθανότητες
των αθλητικών τραυματισμών. Τα τελευταία
χρόνια, επομένως, η αυξανόμενη δέσμευση των επαγγελματικών αθλητών που
συνδέονται με την ύπαρξη αποτελεσμάτων και τις όλο και πιο έντονες πιέσεις «marketing” προκάλεσε αναμφισβήτητα την αύξηση
των αθλητικών τραυματισμών. Στην πραγματικότητα, ο αθλητής κατά την διάρκεια
της προετοιμασίας και του αγώνα, εκτελεί συχνά μη συμβατικές κινήσεις που τονίζουν τις ανατομικές περιοχές
προκαλώντας ζημιές - καταστρέφοντας τις. Ο αθλητής στη συνεχή και έντονη
παρότρυνση της αναζήτησης της καλύτερης απόδοσης και επίδοσης θέτει
το σώμα του και όλο τον οργανισμό του σε υπερβολική πίεση με μια κόπωση που
διευκολύνει και ευνοεί τελικά τον τραυματισμό. Ο στόχος κάθε αθλητή και των
αθλητικών συλλόγων πρέπει να είναι η συμφιλίωση και ο συνδυασμός της προστασίας και διαφύλαξης του
αποτελέσματος με τη μέγιστη προστασία της ψυχο – σωματικής ευεξίας και με
χαμηλό κίνδυνο τραυματισμού. Αυτό
μπορεί να επιτευχθεί μόνο με συνεχή
και προγραμματισμένη παρατήρηση και με σωστό σχεδιασμό δραστηριοτήτων για
προληπτικούς σκοπούς. Η παρατήρηση της
κίνησης και n αθλητική κίνηση αντιπροσωπεύει τον ακρογωνιαίο λίθο μιας σωστής τεχνικής
ιατρικής αθλητικής φροντίδας, όπως αποδεικνύεται από τον υψηλό αριθμό
επιστημονικών δημοσιεύσεων που διατίθενται
εύκολα στο PubMed, επιστημονική ιατρική μηχανή αναζήτησης. Ο καθηγητής Luca Mercogliano, project manager του NIT ( Naples Institute of Technologies ) μας επεσήμανε το ερευνητικό έργο ATHLAID, ερευνητικό πρόγραμμα που μας πρότεινε το ίδιο το NIT, με μια κλινική αξιολόγηση συζευγμένη με οργανικές αξιολογήσεις
( γενετικές, αίματος - χημικές,
μεταβολικές, ψυχοσωματικές συμπεριφορές, βιομηχανικές, και ιδιοσυγκρασιακές,) που
μαζί μπορούν να αναδείξουν τυχόν ανωμαλίες στην αθλητική προσπάθεια και κίνηση.
Το σχέδιο εφαρμογής των αξιολογήσεων προβλέπει ένα χρονοδιάγραμμα που
αντιπροσωπεύεται από :
Α ) : Χρόνος 0 (Τ0), η βασική αξιολόγηση μετά την καλοκαιρινή
παύση.
Β ) : Χρόνος
1 (Τ1), στο τέλος της
προετοιμασίας (ή στην αρχή του πρωταθλήματος) για την αξιολόγηση της
ποιότητας της προπόνησης, τυχόν στάσεις του σώματος, της κίνησης και της
αθλητικής χειρονομίας.
Γ ) : Χρόνοι διαφορετικοί (T2, T3, T4), κατά την διάρκεια του πρωταθλήματος
με αξιολογήσεις που συμπληρώθηκαν από τεχνικές εκθέσεις του τεχνικού staff σχετικά με την απόδοση και επίδοση
στο γήπεδο.
Δ ) : Χρόνος (Τ5), σε περίπτωση τραυματισμού με
αξιολόγηση της βλάβης και της αποτελεσματικότητας της θεραπευτικής οδού που
υιοθετήθηκε.
Η έρευνα έχει μέχρι στιγμής δώσει
αποτελέσματα που έχουν καταστήσει δυνατή την επαλήθευση του πόσο η αθλητική κίνηση που
διεξήχθη και επαναλήφθηκε εσφαλμένα μπορεί να ευνοήσει την εμφάνιση
τραυματισμού και ποίοι είναι οι πιο συχνοί τραυματισμοί και ειδικοί των
ξεχωριστών και μεμονωμένων αθλητικών δραστηριοτήτων. Ο προγραμματισμός και η
σχεδίαση των δραστηριοτήτων επαλήθευσης παρείχαν χρήσιμες πληροφορίες για τον προγραμματισμό
των δραστηριοτήτων προπονήσεων ευνοώντας τις καλύτερε επιδόσεις και
επιτρέποντας το βέλτιστο αποτέλεσμα. Φυσικά, κάθε σύλλογος μπορεί να υιοθετήσει
το πρόγραμμα Athleud και
να το προσαρμόσει στις ανάγκες του που υπαγορεύονται από την έρευνα του αποτελέσματος
και από τους χρόνους που επιβάλλονται από την αθλητική δραστηριότητα.
Χρησιμοποιούνται τεχνικές
στερεοφωτογραμμετρίας ( οπτικά συστήματα για τη φωτογράφηση και τη μέτρηση των αρθρώσεων στα
διάφορα επίπεδα κίνησης ),
Ανάλυση βιοεπεξεργασίας ( ανάλυση της σύνθεσης του σώματος ), επιφανειακή ηλεκτρομυογραφία (αξιολόγηση των μυών και δείκτες μυϊκής κόπωσης), Σύγχρονη χρωμομιογραφία στάσης (λειτουργική ανάλυση της οδοντικής απόφραξης).
Εφεδρικοί αδρανειακοί αισθητήρες ( ασύρματο [wireless] σύστημα με αδρανειακό αισθητήρα,
τριαξονικό επιταχυνσιόμετρο και γυροσκόπιο που μας επιτρέπουν να
πραγματοποιήσουμε μια λειτουργική ανάλυση του περπατήματος, του τρεξίματος, και
του άλματος).
Ανάλυση του αντιοξειδωτικού φραγμού ( αξιολόγηση του αντιοξειδωτικού στρες για να
βελτιστοποιήσουμε το προπονητικό μας πρόγραμμα).
Σπιρομετρία.
Αυτές οι
αξιολογήσεις επιτρέπουν να παρακολουθείς την μορφο – λειτουργική κατάσταση του
μυο -σκελετικού συστήματος ( οστά, αρθρώσεις, και μύες ), την πιστοποίηση της κατάστασης σε καλή
υγεία, ή
εύρεση αλλαγών, διαταραχών, και ανισορροπιών που προδιαθέτουν σε τραυματισμούς.
Σε αυτές τις αξιολογήσεις πρέπει να
σχετίζονται με την καρδιολογική αξιολόγηση που στοχεύει στην αναγνώριση
δυσλειτουργιών του καρδιαγγειακού συστήματος και ειδικότερα των διαταραχών του
καρδιακού ρυθμού.
Τελικά το project ATHLEID, έχει ήδη υιοθετηθεί και δοκιμαστεί
από πολλά αθλητικά σωματεία, επιτρέπει τη βελτίωση της αθλητικής απόδοσης
και επίδοσης με θετικά αποτελέσματα στο αγωνιστικό – ανταγωνιστικό αποτέλεσμα.
Οι στόχοι της ATHLEID είναι συνεπώς η μείωση των κινδύνων τραυματισμού και παθολογιών στους οποίους εκτίθενται οι αθλητές και ταυτόχρονα η επίτευξη των καλύτερων αποδόσεων και επιδόσεων με την επιτυχία των καλύτερων αθλητικών αποτελεσμάτων.
Leave a Comment