Η ΜΝΗΜΗ ΠΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΟΝ ΙΟ

 

Από το επίπεδο της προστασίας στην ανάγκη της ανάκλησης

   Dr. ΣΤΑΥΡΟΣ  ΚΩΝ. ΧΑΝΤΖΟΣ

   Dr.  ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ  GIANPAOLO  PALUMBO

Στην «Η μνήμη της θάλασσας», της διάσημης ταινίας του Michael Sucsy η πρωταγωνίστρια εξαιτίας ενός τραύματος στο κρανίο, ξεχνά τα πάντα και διαγράφει – (σβήνει ) - τον πολύ ευτυχισμένο γάμο της από το μυαλό της. Εμείς ακυρώνουμε έτσι τις αναμνήσεις  τις όμορφες  αναμνήσεις που δίνουν συναισθήματα, αλλά ταυτόχρονα έχουμε μια ανοσοποιητική (άνοση)  μνήμη που προκαλεί οποιοδήποτε τραύμα παραμένοντας στην υπηρεσία του δικού μας σώματος. Μπορούμε να το δούμε «επιστημονικά – ερευνητικά» σε πλήρη πανδημία για τις απαντήσεις που μπορούμε να δώσουμε στον κορωνοιό που μας επιτίθεται.  Το δικό μας ανοσοποιητικό σύστημα δεν μας προστατεύει μόνο από την Sars – CoV -2 αλλά από άλλους ιούς, βακτήρια, παράσιτα, μύκητες, κύτταρα μολυσμένα από παθογόνους παράγοντες και ογκολογικά κύτταρα που μας «επιτίθενται» συνεχώς.                                                                                                                                         

Το ανοσοποιητικό σύστημα υλοποιεί και εφαρμόζει δύο μορφές άμυνας :                       

 Α):   Την μη ειδική ή έμφυτη ανοσία           Και                                                                                                                                                                                                                                                                                          

  B:   Tην ειδική ή προσαρμοστική ανοσία. 

   A):  Την μη ειδική ή έμφυτη  ή ανοσία, που ονομάζεται  επίσης και φυσική ανοσία :   αποτελείται από προϋπάρχοντες μηχανισμούς στην συνάντηση με τον ξένο “ξένο εισβολέα ”,  ικανό να ενεργήσει γρήγορα εναντίον του που αναγνωρίζεται ως ξένος.  Είναι παρόν από την γέννηση και περιλαμβάνει τα εμπόδια του οργανισμού ( το δέρμα,  τους βλεννογόνους  κ.τ.λ.).

   B): Η ειδική ή προσαρμοστική ανοσία, ονομάζεται επίσης και επίκτητη ανοσία :   αναπτύσσεται μετά τη γέννηση, κατά το πρώτο έτος της ζωής, και ενισχύεται και εκπαιδεύεται   ως απάντηση σε λοιμώξεις και ξένους παράγοντες που συναντά .    Με το να είναι μια απάντηση   που δημιουργεί ο προσαρμοσμένος οργανισμός είναι  πολύ    πιο γρήγορος και αποτελεσματικός  από  την έμφυτη ή μη ειδική ανοσία – φυσική ανοσία.

Ο μηχανισμός της απάντησης της ειδικής ή προσαρμοστικής ανοσία – επίκτητης ανοσίας,     καθίσταται δυνατή χάρη στα λεμφοκύτταρα  T και τα  B.                                                                                                                   

Κάνουν αυτό παράγοντας τα αντισώματα  που διαθέτουν το υπέροχο χαρακτηριστικό του  να  «χτίζονται»  προσαρμοσμένα για να επιτεθούν και να καταστρέψουν τον εχθρό  που εισβάλλει.

Η ανοσία αντισωμάτων διατηρείται ενάντια στο κορωνοιό για τουλάχιστον έξι μήνες,  ενώ τα συγκεκριμένα ειδικά κύτταρα αντιγόνου, (λεμφοκύτταρα B και πλασματοειδή,  ειδικοί για να συλλάβουν τα αντιγόνα), διαρκούν ακόμη και πάνω από δώδεκα.                                      

Αυτό εξηγεί γιατί προκύπτει η ανάγκη για τον εμβολιασμό, δεδομένου ότι το επίπεδο προστασίας από τη μετάδοση μειώνεται με την πάροδο του χρόνου. 

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο οργανισμός που προσβάλλεται άμεσα από τον ιό παράγει αντισώματα,        τα οποία στρέφονται εναντίον όλων των ιικών συστατικών και ζουν περισσότερο.                                                   

Διαφορετικά συμβαίνει για τα αντισώματα που «δημιουργούνται» από το εμβόλιο και τα οποία στρέφονται μόνο κατά της πρωτεΐνης  Spike :                                                                                   

Εκείνης που διαπερνά τα κύτταρα , ανοίγοντας τις πόρτες στην εισβολή. Οι δύο τύποι των αντισωμάτων που σχηματίζουν αμφότερα τα Κύτταρα της Μνήμης.

Από την άλλη πλευρά, ακόμη και οι μητέρες που κατηγορούν τα παιδία τους γνωρίζουν πολύ καλά   ότι κατά τη διάρκεια διαφόρων λοιμώξεων, στο αίμα : Βρίσκονται τα αντισώματα που παράγονται στην οξεία φάση ( Ανοσοσφαιρίνες τύπου Ig M) που συνδέονται με τα λεμφοκύτταρα T.  Καθώς και εκείνα της «μνήμης» (Ig G) συνδεόμενοι με τα λεμφοκύτταρα B.

Αυτά τα τελευταία θεωρούνται το απτό σημάδι της περιπέτειας της μόλυνσης και παραμένουν  σε κυκλοφορία για χρονικό διάστημα, αν και με την πάροδο το χρόνου τείνουν να μειώνονται.                                                             

Θεωρούνται  «Κύτταρα  Μνήμης»  αν και επειδή επίσης διατηρούν τη «Μνήμη» του ιού ή/και ορισμένων συστατικών (όπως το βιολογικό λουκέτο του κορωνοϊού που ονομάζεται Spike) και είναι σε θέση να εισέλθουν να αναλάβουν δράση κατά μιας νέας «εχθρικής επίθεσης» .   

Αν έχει συμβεί ή όχι η ανοσοποίηση για κάποια συγκεκριμένη  ασθένεια, χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση της ποσότητας της συγκεκριμένης ειδικής Ig G που υπάρχει στην κυκλοφορία.  Επομένως η ανοσία υπάρχει επίσης ακόμη και αν τα αντισώματα που κυκλοφορούν έχουν μειωθεί. 

Προφανώς η ποσότητα της προστασίας είναι συνδεδεμένη με την ποσότητα των αντισωμάτων : όσο περισσότερο βρίσκουμε στην κυκλοφορία, τόσο περισσότερο μας προστατεύουν.  Από την άποψη αυτή, σε σχέση με τη μόλυνση από τον κορωνοιό, βρίσκεται σε εξέλιξη μια έρευνα  του Πανεπιστημίου της Βερόνας ( Verona) που αξιολογεί την απάντηση (αντίδραση) αντισώματος  στον ιό και εκείνης του εμβολίου.  Έχει διαπιστωθεί ότι, ελλείψει των εξουδετερωτικών αντισωμάτων ικανά να μπλοκάρουν τον ιό  αλλά προορισμένα  να μειωθούν, με την πάροδο του χρόνου, παραμένει πάντα, ωστόσο,  μια «Μνήμη» ικανή σε βαθμό να υπερασπιστεί τον ανθρώπινο οργανισμό από μια επακόλουθη μόλυνση.                                                                                                                                                 Στην πράξη, όταν τα αντισώματα τείνουν να εξαφανίζονται, τα Κύτταρα που τα παρήγαγαν (λεμφοκύτταρα Β) συνεχίζουν να κυκλοφορούν (λεμφοκύτταρα «Β – Μνήμης» ) για την υπεράσπιση του ανοσοποιητικού συστήματος.  Πρέπει επίσης να θυμόμαστε ότι τα κύτταρα αυτού του τύπου είχαν βρεθεί σε κυκλοφορία για λοιμώξεις από τον Sars- CoV – 2 που συνέβη  πριν από χρόνια (2003). Πρόκειται για την πρώτη Sars, που καταδεικνύει πόσο καιρό διαρκεί αυτός ο τύπος  κυττάρων στην κυκλοφορία. Σύμφωνα με τους μελετητές είναι πιθανόν επίσης ακόμη ότι και το εμβόλιο που εμβολιάστηκαν σε άτομα που δεν είχαν μολυνθεί από τον κορωνοιό  μπορεί να συμπεριφερθεί με τον ίδιο τρόπο παρέχοντας μια προστατευτική και μακροχρόνια ανοσολογική απάντηση ( ανοσοαπόκριση) ακόμα και αν τα εξουδετερωτικά αντισώματα τείνουν να μειώνονται και επίσης ακόμη και να εξαφανίζονται.  Και πάλι στην ίδια μελέτη που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο της Βερόνας, υπογραμμίζεται η ικανότητα των εμβολίων να «επικαλεστούν και να θυμούνται μια ανοσολογική απάντηση που σχετίζεται με προηγούμενες συναντήσεις με παρόμοιους ιούς, παρόμοιοι όπως με τους κορωνοϊούς που προκαλούν κρυολογήματα και που υπάρχουν και κυκλοφορούν σε όλο τον κόσμο εδώ και εκατοντάδες χρόνια». ( Beretta A, Communication medicine).  Είναι βέβαιο ότι αυτή η έρευνα μπορεί να σημαίνει ότι όλοι μας, λίγο πολύ, είμαστε ήδη λίγο …. ανοσοποιημένοι στην Sars – CoV – 2. Μπορεί επίσης να σημαίνει ότι η τεράστια επιτυχία των εμβολίων συνδέεται με προηγούμενες ανοσολογικές αναμνήσεις.  Μερικές φορές η ασθένεια αναπτύσσεται ακόμη και αν υπάρχουν αντισώματα, αλλά αυτό το φαινόμενο εξαρτάται από ένα γενετικό παράγοντα.                                                                                                                                    Υπάρχουν άτομα στα οποία η μόλυνση μπλοκάρετε στην έναρξη και άλλοι, ωστόσο, στα οποία αυτό το είδος «εκκίνησης» δεν λειτουργεί.  Η αποτελεσματικότητα των δικών μας βασικών αμυντικών μηχανισμών μπορεί να « ζυγίζετε» με την τυποποίηση των λεμφοκυττάρων που θα μπορούσε να είναι χρήσιμο, αλλά και απαραίτητο, για να «διατάξει» την Τρίτη δόση του εμβολιασμού.

Σ Η Μ Ε Ι Ω Σ Η                                                                                                                                                                                           Είναι ένα θέμα εξαιρετικού ενδιαφέροντος για την Ανοσολογία με την βοήθεια της Βιολογίας, της Μοριακής Βιολογίας, της Μικροβιολογίας, της Ιατρικής και άλλων ειδικοτήτων της Επιστήμης   και της Έρευνας, και είναι αλήθεια ότι πρέπει να γνωρίζεις πολύ καλά τα στοιχεία τους για να μπορέσεις να την μελετήσεις  και να κατανοήσεις την μεγάλη βοήθεια που προσφέρει στην υγεία  του ανθρώπου.  Εδώ εμείς προσπαθήσαμε όσο μπορούμε με τον πιο απλό τρόπο,( χωρίς να εισέλθουμε σε λεπτομέρειες που μάλλον θα κουράσουν αντί να βοηθήσουν),  να εκθέσουμε τι συμβαίνει στον οργανισμό του ανθρώπου όταν μιλάμε για το τι είναι το  κύτταρο και από τι αποτελείται. Το DNA, To RNA,  Το RNA- m, Το γονίδιο ( το οποίο αποτελείται από μια αλληλουχία παρακείμενων  νουκλεοτιδίων  σε ένα κλώνο του DNA ικανό σε βαθμό να ελέγξει τη σύνθεση ενός συγκεκριμένου προϊόντος),  την γενετική δύναμη, την παθογόνο δύναμη με την μολυσματικότητα  και την τοξικότητα, την Ανοσολογία ( οι ειδικοί αμυντικοί μηχανισμοί βασίζονται ουσιαστικά στην παρέμβαση συγκεκριμένων ιδιαιτέρων ανοσοεπαρκών  κυττάρων, τα οποία αντιπροσωπεύουν τους μεσολαβητές της Ανοσίας, η μελέτη των οποίων αποτελεί το αντικείμενο της Ανοσολογίας). Τα Αντισώματα ( που αντιπροσωπεύουν από την εφαρμογή ενός σύνθετου ομοιοστατικού μηχανισμού  οι οποίοι προΐστανται από ειδικούς – συγκεκριμένους τύπους κυττάρων σε μεγάλο βαθμό λεμφοειδούς φύσης, τα οποία λειτουργούν με τη διαμεσολάβηση εξαιρετικών - υψηλών - εξειδικευμένων μορίων πρωτεΐνης. Τα Αντισώματα είναι σφαιρικές πρωτεΐνες, που αποτελούν τις  γ – σφαιρίνες και που αντιπροσωπεύουν συμπλέγματα σχηματίζοντας  τις Ανοσοσφαιρίνες Ig  που υπάρχουν στον ανθρώπινο ορό { : IgG - IgA - IgM - IgE – IgD }. 1320 αμινοξέα σε ένα ολόκληρο μόριο της IgG.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                             

Tα λεμφοκύτταρα   Β  & Τ

Τα λεμφοκύτταρα Τ μετά από μια διαδικασία (la blastizzazione προκαλεί τις δυο γραμμές καταγωγής : Mια από τις οποίες σχηματίζεται από εξειδικευμένα στοιχεία που αλληλεπιδρούν άμεσα με το αντιγόνο  ( λεμφοκύτταρα  δολοφόνοι – Killer – )  μέσω των εξειδικευμένων κυττάρων   ικανών να αλληλεπιδράσουν άμεσα με το αντιγόνο, που είναι οι παράγοντες της Κυτταρικής Ανοσίας.  Την άλλη ικανή να  διαφοροποιηθούν  σε μικρά λεμφοκύτταρα που είναι  επίσης και αυτά θεματοφύλακες  της αντίστοιχης  Ανοσολογικής  Μνήμης.

Τα λεμφοκύτταρα  B μετά από μια άλλη διαδικασία μετατρέπονται και δημιουργούν δύο γραμμές κυτταρικής καταγωγής, εκ των οποίων :

 Μία μορφή που αποτελείται από πλασματοκύτταρα που συνθέτουν και αποβάλλουν τις αντίστοιχες Ανοσοσφαιρίνες στο περιβάλλον.   Την άλλη που αποτελείται από κυτταρικά στοιχεία που μετά από περαιτέρω κύκλους αναπαραγωγής διαφοροποιούνται σε μικρά λεμφοκύτταρα που επιμένουν για χρονικό διάστημα, αυξανόμενοι σε αριθμό σε σύγκριση με τα λεμφοκύτταρα  Β.   

Μόνο έτσι μπορεί κάποιος και μη ειδικός με λίγη προσπάθεια να κατανοήσει και να αντιληφθεί ….   τι συμβαίνει με τα εμβόλια και πως λειτουργούν στον ανθρώπινο οργανισμό.