Η ΥΓΕΙΑ ΣΤΗΝ ΔΟΚΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΣΤ ΤΗΣ ΑΝΑΡΡΩΣΗΣ (RECOVERY)

 



Από την  κατά οίκον φροντίδα σε κοινότητες και σε νοσοκομεία.

Μεταξύ των προτεραιοτήτων, η δημιουργία – ίδρυση – ενός Κέντρου  αριστείας για τις εθνικές  επιδημίες.

Μπορεί να ονομαστεί σχέδιο (plan) Recovery, ταμείο (fund), κ.τ.λ., αλλά  διαβάζεται το «πεπρωμένο της Ιταλίας».

Πρόκειται για το ειδικό ταμείο το οποίο είναι για την χρηματοδότηση της οικονομικής ανάκαμψης ολόκληρης  ή μέρους της παλιάς ηπείρου έως ( ίσως) το 2023.

Δημιουργήθηκε για να υποστηρίξει διαρθρωτικά σχέδια που προβλέπονται από τα εθνικά σχέδια μεταρρυθμίσεων. Στην Ιταλία  θα χρησιμοποιηθεί για την  αποκατάσταση της  Εθνικής  Υπηρεσίας  Υγείας  που είχε δεχτεί επίθεση σκόπιμα για να μειώσουν την ποιότητα, την αποδοτικότητα και την ικανότητα. Τα «ακριβά» κρεβάτια έκτακτης ανάγκης / επείγοντα μειώθηκαν  λες και στη χώρα μας οι όμορφες ηλιόλουστες ημέρες δεν έκαναν κανέναν πλέον να αρρωστήσει,  πόσο μάλλον τους σημαντικούς ασθενείς με την παθολογική έννοια.

ΠΡΩΤΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ

Προσωπικά δεν γνωρίζω τι συμβαίνει για αυτό το θέμα στην Ελλάδα.

Δεν γνωρίζω ποίο είναι το Εθνικό διορθωτικό σχέδιο της και για την Ελλάδα για αυτό το ειδικό ταμείο το οποίο είναι για την χρηματοδότηση της οικονομικής ανάκαμψης όπως τονίσαμε πιο πάνω.

Κάθε έργο μεγάλης κλίμακα (ή τεκμαίρεται ως τέτοιο) για την απελευθέρωση ενός οικονομικού τομέα , μια γεωγραφικής περιοχής, μια αλυσίδα παραγωγής  ορίζεται ως  το «Σχέδιο  Μάρσαλ» αυτή την στιγμή, όπου θυμόμαστε ότι στο τέλος του  Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αυτού του «Σχεδίου» υπήρξαν οι Ηνωμένες Πολιτείες  ως δημιουργοί, χάρη στον στρατηγό Τζορτζ  Μάρσαλ ( George Marshall ), του οποίου για αυτό το έργο του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης το 1953.

Ως εκ τούτου, θα μπορούσε να ξεφύγει η σύγκριση μεταξύ του Σχεδίου για την επανέναρξη της Ευρωπαϊκής  Ηπείρου  λυγισμένη από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και το Next Generation Eu  το περίφημο Ταμείο Ανάκαμψης στο οποίο η Ευρωπαϊκή  Ένωση  σκοπεύει να επικεντρωθεί στην επανεκκίνηση  μετά την πανδημία του κορονοιού.  Σίγουρα όχι.  Επομένως, το Σχέδιο Μάρσαλ και     το Ταμείο Ανάκαμψης (Recovery  Fund), τόσο μακριά και τόσο κοντά, αλλά και τα δύο τεράστια έργα που δημιουργήθηκαν για την κινητοποίηση επενδύσεων σε τομείς που θεωρούνται στρατηγικοί για την αναζωογόνηση της οικονομίας των χωρών που επηρεάζονται με συμμετρικό  τρόπο από τις  καταστροφές.

Στην Ιταλία ο Μάριο Ντράγκι, (Mario Draghi) στον ρόλο του μαέστρου και διευθυντή στην διαχείριση  αυτών των χρημάτων, καθώς  o Einaldi (Εϊνάλντι), εκπροσωπεί τον άνθρωπο που καλείται να κάνει σημαντικές πολιτικές επιλογές για να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη στην Ιταλία και να θέσει τα θεμέλια για μια μελλοντική οικονομική άνθηση.

ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ

(Δεν γνωρίζω προσωπικά ποιοι θα είναι οι αντίστοιχοι στην Ελλάδα. Μακάρι ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας να έχει την μεγάλη εμπειρία στην Ευρώπη όπως ο Ιταλός συνάδελφος του και τις διασυνδέσεις του Ιταλού Πρωθυπουργού Mario Draghi ).

Μια σύγκριση που ελπίζουμε ότι θα γίνει πραγματικότητα, και όχι μόνο για το γεγονός ότι μας βγάζει από την κατάσταση έκτακτης ανάγκης στον τομέα της υγείας και της οικονομίας, αλλά κυρίως μας προβάλλει προς μια βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς  ανάπτυξη, με ταπεινότητα, ρεαλισμό και πραγματικότητα και συνολικό όραμα.

« Οφείλετε να έχετε εμπιστοσύνη στους δικούς σας εαυτούς , στις δικές σας δυνατότητες , στο δικό σας αύριο» έλεγε ο Enrico  Mattei το 1961 μιλώντας μπροστά σε μια γεμάτη πλατεία και ιδεολογικά σε όλη την Ιταλία. «Αλλά  για να κάνεις αυτό είναι απαραίτητο να μελετήσετε, να μάθετε, να γνωρίζετε τα προβλήματα». Αυτό το σε απόσταση 60 χρόνια πρέπει να είναι το Βόρειο Αστέρι για την πολιτική, για τις επιχειρήσεις και τις αρχές του κράτους μας. Περισσότερο από ένα Recovery, είναι  μια απαραίτητη « ανάκαμψη» προς επόμενες  πανδημίες, καινούργιες επιδημίες  κ. τ. λ.  Αυτός είναι ο λόγος  που οι υπηρεσίες  υγείας  και η βοήθεια θα έχουν ένα  θεμελιώδες ρόλο μετά από αυτό που συνέβη με τον Covid. Με την τοπική -  εδαφική Ιατρική στο τέλος, η εστίαση επικεντρώνεται  στο ισχυρό και  μεγάλο σημείο βαθμού  στην τριχοποίηση της φροντίδας στο σπίτι στις κοινότητες και στα νοσοκομεία. Δεν θα παραμεληθούν  η τηλεϊατρική,  το ηλεκτρονικό  αρχείο  υγείας, τα  Ινστιτούτα  Νοσηλείας  και  Επιστημονικής Φροντίδας, η ίδρυση ενός  Κέντρου Αριστείας για τις επιδημίες σε Εθνικό Επίπεδο.

Οι οργανώσεις των συνδικάτων ζητούν μεγαλύτερο αριθμό υποτροφιών τόσο για τους Γενικούς ιατρούς όσο και για τους ειδικευμένους των νοσοκομείων, καθώς και επαρκή αριθμό δομών και εγκαταστάσεων για την ενίσχυση της τοπικής φροντίδας. Η ενίσχυση  και η βοήθεια της φροντίδας  σημαίνει ανανέωση και εκσυγχρονισμός τεχνολογικών, ψηφιακών και ανθρώπινων κεφαλαίων που ικανοποιούν τις  ανάγκες και τις υπάρξεις. Ο κοινοτικός  οίκος / νοσοκομείο είναι το σπίτι της πρωτοβάθμιας περίθαλψης, μια «ζώνη» υπηρεσιών που προσφέρονται στους  χρόνιους  ασθενείς.  Ο πολυτομεακός  χαρακτήρας των κοινοτικών  οίκων  θα διασφαλιστεί από τους Γενικούς ιατρούς, τους παιδιάτρους, τους κοινωνικούς λειτουργούς και θα γίνει επίσης σημείο πρόσβασης  σε κοινωνικές υπηρεσίες. Στο  πρώτο χρόνο θα υπάρχουν σχεδόν 1.300 οίκοι ικανοί να δώσουν  βοήθεια και διαχείριση του ασθενούς  μέχρι την έξοδο του.  Θα  υπάρχουν επίσης 600  Εδαφικά Επιχειρησιακά  Κέντρα  (Centrali Operative Territoriali :(C.O.T.), που θα γίνεται η διασύνδεση με τα νοσοκομεία και το δίκτυο έκτακτης ανάγκης – επείγουσας  ανάγκης,  και το οποίο θα εξασφαλίσει  παρεμβάσεις  μέσης  και χαμηλής κλινικής έντασης.

Για να κλείσει ο κύκλος της Νοσοκομειακής Περίθαλψης Πρώτου Επιπέδου θα υπάρχουν 380 Κοινοτικά  Νοσοκομεία (Ospedali  Di Comunita’). Κάποια αμφιβολία δημιουργήθηκε για την κάλυψη ολόκληρης της εθνικής επικράτειας  στην οποία τα νοσοκομεία  όχι  πάντα είναι χτισμένα σε απόσταση μισής ώρας.       Θα υπάρχουν τοποθεσίες κατάλληλες  για  την υψηλή  πυκνότητα  των  κατοίκων, σε μεσαίο και χαμηλό επίπεδο, όπου προβλέπονται μόνο Τοπικές  Κλινικές, αλλά Εξοπλισμένες  με  Βασικό  Εξοπλισμό  ικανό να κατευθύνει τους ασθενείς  προς  τα  νοσοκομεία.  Θα υπάρχουν διαθέσιμα, σπιρόμετρα, υπέρηχοι, εξοπλισμός για έρευνες πρώτου επιπέδου, κ.τ.λ..

Μέχρι σήμερα, μετά την τραγωδία της πανδημίας και λαμβάνοντας υπόψη τι πρέπει να γίνει για να αποκατασταθεί η χαμένη αριστεία στην  Υγειονομική  Περίθαλψη, δεν υπάρχουν 58.000 γιατροί και 72.000 νοσοκόμες, σύμφωνα με τον CENSIS. Είναι πραγματικά ένας  εντυπωσιακό αριθμός που πρέπει να μας κάνει να σκεφτούμε τι σημαίνει να έχουμε Αποτελεσματική  Περίθαλψη.  Εκτός από την Υγειονομική  Περίθαλψη  στην  Ιταλία, και οι τράπεζες υπέστησαν επίσης μια σημαντική επίθεση με 10.000 λιγότερα υποκαταστήματα σε δέκα χρόνια.

Για να επιστρέψουμε στην κορυφή το συντομότερο δυνατό, τουλάχιστον στην Υγειονομική  Περίθαλψη, πρέπει να πραγματοποιηθούν ώστε να γίνουν μια σημαντική σειρά οργανωτικών και οικονομικών προσπαθειών, ειδικά εάν θέλουμε να έχουμε κάτι που να λειτουργεί αμέσως και πολύ καλά.

Και  καταλήγει  ο  Καθηγητής – Συγγραφέας – Ιστορικός  Dr. Gianpaolo   Palumbo: « Όπως λέει ο φίλος μου γιατρός και δημόσιος διαχειριστής Pino Rosato, η …..Υγεία πρέπει να είναι στην Υπηρεσία των πολιτών. Οι δομές της Δημόσιας  Υγείας  είναι πολύ περίπλοκα σύνολα για την διαχείριση, ειδικά για τα ιδιαίτερα απαιτητικά καθήκοντα που απορρέουν από το γεγονός  να μην έχεις ως απώτερο και τελικό  στόχος το κέρδος αλλά την Υγεία των Ανθρώπων».

 

Από το Blogger.