ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ

Πριν  από  την  εφηβεία   οι  νέοι  και  νέες  παρουσιάζουν  ένα  υψηλό   βαθμό  συμπαθητικοτονίας   ο   οποίος   αυξάνει   δυσανάλογα  στις   φορτίσεις,  γεγονός αντιοικονομικό   για   τον  οργανισμό  με  αποτέλεσμα  την  αυξημένη  καρδιακή  συχνότητας   βάσεως   και   την  μειωμένη   αιματική  ροή  στους  μυς.



Η  συμπαθητικοτονία   αυτή   χαρακτηρίζει  την  προ – εφηβική   ηλικία   και   μειώνεται  σταδιακά   με  την  πάροδο   του   χρόνου.   Αυτό   όμως   που  παίζει  σημαντικότερο ρόλο  σε  μια  αθλητική  δραστηριότητα  αντίστασης   είναι   η  σταθερή   προπόνηση,  όπου  σε  αυτή  την  φάση   πρέπει  να  γίνονται  οι  καρδιοαγγειακές   προσαρμογές   οι   οποίες  επιτρέπουν   την  καλή   λειτουργική   ικανότητα.

Η  προπόνηση   που  ξεκινά  στην  περίοδο  της  ανάπτυξης   είναι  η  πιο   αποτελεσματική  και  επιτρέπει  στην  ώριμη   ηλικία,  την  επίτευξη  και  συντήρηση   επιδόσεων   υψηλού   επιπέδου.

Οι   Καρδιακές  - Αγγειακές   Προσαρμογές    που   αφορούν   την   καρδιά  :   ( Κεντρικές   Προσαρμογές )   έχουν   σκοπό   τη   λειτουργική    βελτίωση   της,   δηλαδή   την   αύξηση   της   καρδιακής    παροχής.

[  Η   Καρδιακή   Παροχή   ή     Κατά   Λεπτό   Όγκος   Αίματος  =  είναι   το   ποσό   του   αίματος   που  κυκλοφορεί   σε   ένα   λεπτό ( min. ).

Όγκος   Παλμού   Χ   Καρδιακή   Συχνότητα  =  60 - 70  κυβικά   εκατοστά   Χ  70  Καρδιακούς   Παλμούς  =   5 λίτρα   περίπου. }.

Οι    Κεντρικές    Προσαρμογές 

Έχουν   σαν   σκοπό   την   αποστολή   επαρκούς  ποσότητας   αίματος   στους   μυς,  προσφέροντας   έτσι  επάρκεια   ενεργειακών   υποστρωμάτων   και  οξυγόνου   τα   οποία   αποτελούν   τις   βάσεις   για  παροχή   ενέργειας   ανάλογα   με  τη  ζήτηση.

Οι   Κάρδιο  –  Αγγειακές    Προσαρμογές   που   αφορούν   την   ικανότητα   του   Αγγειακού  Συστήματος  :  ( Περιφερική   Προσαρμογή )  που  έχουν  σκοπό  την  αύξηση  της  αιματικής   ροής  στους  μυς  κατά   την   άσκηση. Επίσης   και   η   περιφέρεια   προσαρμόζεται   σε   αυτές  τις   πιο   υψηλές   ανάγκες   αυξάνοντας   την   διάμετρο  των   αρτηριών,   των   φλεβών   με   την   επονομαζόμενη   Τριχοειδοποίηση   και   με   μια  σειρά   από   δοκιμές   και   βιοχημικές   αλλαγές   του   μυός.

ΠΩΣ   ΓΙΝΕΤΑΙ    Η    ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ  

ΤΗΣ   ΜΥΙΚΗΣ   ΤΡΙΧΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗΣ

Ο   έλεγχος   βασίζεται   στην   συστηματική   μέτρηση  της   Καρδιακής   Συχνότητας   και   της  Αρτηριακής  Πιέσεως   ( Συστολικής - μεγάλη )  και   ( Διαστολικής  -μικρή )   αμέσως  μετά  από  μια   έντονη  εργασία. Τα  αποτελέσματα   αυτών   των   μετρήσεων   είναι  σημαντικά.  Πράγματι  η  Διαστολική – μικρή  αρτηριακή   πίεση,   που   είναι   η   ένδειξη   της  περιφερικής   αγγειοποίησης,   αποτελεί   το   μόνο  μέσο   για   να   έχουμε   τις   πληροφορίες   για   την  Τριχοειδοποίηση,   δηλαδή   για   τις   περιφερειακές  αντιστάσεις   ενός   αθλητή. 

Εάν   η   Διαστολική   πίεση,  ελαττώνεται  σημαντικά  κατά  την  διάρκεια  μιας  επίδοσης  μόλις  υπομέγιστη  είναι   ένδειξη   ότι   οι   μυς   είναι   πλούσιοι   σε  τριχοειδή.

Η   Συστολική   πίεση   είναι   έκφραση   της   ισχύος   της  καρδιάς   και   όσο   αυξάνει   κατά   την   διάρκεια  μιας   μέγιστης   προσπάθειας,   τόσο   ισχυρότερη   είναι   η   καρδιά.

Τέλος  η  συσχέτιση  της  πορείας  της  Συστολικής  πιέσεως  και  της  καρδιακής  συχνότητας,  που  μετράται  συστηματικά   για   διάστημα   5  λεπτά  και με  συχνότητα  κάθε  30  δευτερόλεπτα,  μετά  την  φόρτιση   μπορεί   να   δώσει   χρήσιμες   πληροφορίες  για   την   κατάσταση   του   αθλούμενου,   δηλαδή  ενδείξεις   βελτίωσης  της  φυσικής  κατάστασης. Επομένως   την   καλύτερη   απόδοση    θα   την   έχει    ο   αθλητής   ο   οποίος    παρουσιάζει   υψηλότερη  τιμή   αρτηριακής    πίεσης    από   τη   αντίστοιχη  της  καρδιακής   συχνότητας. Το   αντίθετο   θα   είναι   δείκτης   αδυναμίας  του  καρδιαγγειακού   συστήματος ( Βλέπε   τον   πίνακα   που   ακολουθεί  πιο   κάτω ).

ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ   ΚΑΜΠΥΛΗΣ  

ΚΑΡΔΙΑΚΗΣ  ΕΠΑΝΑΦΟΡΑΣ

Ο  σχεδιασμός   της  καμπύλης  βασίζεται   στην  συστηματική   μέτρηση  της  καρδιακής  συχνότητας  μετά  από   σταθερή   φόρτιση. Οι  τιμές  της  καρδιακής  συχνότητας  ( Κ.Σ )  τοποθετούνται   σε   ένα   διαξονικό   διάγραμμα  στον  κάθετο  άξονα  του  οποίου  σημειώνονται  οι  τιμές  της  Κ.Σ.  ενώ  στον  οριζόντιο  άξονα  τοποθετείται  ο  χρόνος. Ενώνονται  με  μια  γραμμή  όλα  τα  σημεία  και  σχηματίζεται  μια  καμπύλη.  Η  καμπύλη  αυτή  έχει  μια  ιδιάζουσα  πορεία.  Στα  πρώτα  λεπτά  παρατηρείται  μια  απότομη  πτώση,  στα  επόμενα  λεπτά  η  ελάττωση  της  καρδιακής  συχνότητας  γίνεται  με  σχετικά  αργό  ρυθμό  (Plateau)   ενώ  στο  τέλος  εμφανίζει  μια  ταχύτερη   πτώση. ( Α ).

Με  τις  καμπύλες  αυτές  μπορούμε  να  έχουμε  ενδείξεις  για  το  αποτέλεσμα  της  προπόνησης,  αφού  οι  χαμηλότερες  τιμές  της  καμπύλης  ( Β )  σε επόμενες  μετρήσεις  είναι  ένδειξη  βελτίωση  της  φυσικής  κατάστασης.(  Βλέπε   τον   πίνακα   που   ακολουθεί  πιο   κάτω).