ΝΟΣΟΣ ΑΠΟ COVID ΣΤΟΥΣ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΕΝΟΥΣ

Ζητούνται συγκεκριμένες απαντήσεις απο την επιστημονική κοινότητα

Πέρα από τη μη ανταπόκριση του 3% στα εμβόλια, υπάρχουν πτυχές που αφορούν  την επιθετικότητα των παραλλαγών.

Η Τρίτη δόση μπορεί να γίνει μια προστασία για το μέλλον

Ονομάζεται πλέον το «σωτήριο» εμβόλιο, επειδή είναι από τα πιο αποτελεσματικά που έχει αναπτυχθεί ποτέ από την επιστημονική έρευνα και επειδή φθάνει το 97% της αποτελεσματικότητας του.                                                                                                                                                                                                          Δεν έχει καταχωρηθεί ποτέ μέχρι σήμερα, με ένα τεκμήριο που μπορούμε να ορίσουμε   ως φαρμακολογική, έτσι μια τεράστια αποτελεσματικότητα .

Σε 183  Έθνη στον κόσμο 2 δισεκατομμύρια και 100  εκατομμύρια ανθρώπων έχουν εμβολιαστεί  και μόνο το 33,35% με τις δύο δόσεις.  Ενώ στην Ιταλία το 59,96% του πληθυσμού ολοκλήρωσε τον εμβολιασμό ,  και το 89,4% έχει λάβει τουλάχιστον μία δόση, χρησιμοποιώντας 77 εκατομμύρια από τα 86 εκατομμύρια αγορασμένες δόσεις.                                                       

Στην Campania (Napoli) σε 8 εκατομμύρια και 300 χιλιάδες εμβόλια  που έλαβαν χρησιμοποιήθηκαν πάνω από 7 εκατομμύρια  με ποσοστό του πληθυσμού 85,8%. Προφανώς, επίσης σε αυτήν την περίπτωση, ο υπολογισμός έγινε με την προσθήκη τόσο αυτών που υποβλήθηκαν σε μια δόση όσο  και εκείνων που έλαβαν και τις δύο δόσεις.

Στην Ιταλία και στην Campania είμαστε ικανοποιημένοι με την εξέλιξη της εκστρατείας του εμβολιασμού, αλλά είμαστε ακόμη πολύ μακριά από την Πορτογαλία με το δικό της 81% των διπλών δόσεων που χορηγήθηκαν. Μεγάλη ανησυχία προκαλούν και εξεγείρουν οι φτωχές χώρες που βρίσκονται σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, απλά αρκεί να σκεφτείτε ότι σε ολόκληρη   την αφρικανική επικράτεια μόνο το 1,34% του πληθυσμού έχει λάβει τη διπλή δόση.

Παρά αυτούς τους αριθμούς, ωστόσο, τα θετικά συνεχίζουν να αυξάνονται.  Από τρείς εβδομάδες επίσης και στην Ιταλία σημειώθηκε αύξηση του αριθμού των νέων κρουσμάτων και των θανάτων.                                                                                                                                                                                         Τις τελευταίες ημέρες με μέσον όρο το 49.  Συνεχίζουν οι εισαγωγές στα νοσοκομεία και επίσης αυξάνονται, όπου η συντριπτική πλειοψηφία  των οποίων αποτελείται από άτομα που δεν είναι εμβολιασμένα, σχεδόν όλα ….. από επιλογή.  Σε οκτώ Περιφέρειες και δεκατρείς επαρχίες σημειώθηκε μια πραγματική αύξηση. Από αυτές τις δεκατρείς, οι εννιά ανήκουν στη Σικελία.

Παράλληλα με αυτά τα αυξανόμενα δεδομένα, υπάρχει επίσης μία αύξηση των λοιμώξεων μεταξύ των εμβολιασμένων.  Είναι αλήθεια ότι αυτοί οι τελευταίοι δεν κινδυνεύουν με ανάνηψη και συνεπώς τον θάνατο, αλλά εξακολουθεί να είναι μια κατάσταση ασθένειας που δημιουργεί δυσφορία με βάση τυχόν συνοδευτικές παθολογίες.

Παράλληλα με αυτά τα αυξανόμενα δεδομένα, υπάρχει επίσης αύξηση καταγραφής των λοιμώξεων μεταξύ των εμβολιασμών. Είναι αλήθεια ότι οι τελευταίοι δεν διατρέχουν κίνδυνο ανάληψης και συνεπώς θανάτου, αλλά εξακολουθεί να είναι μια κατάσταση ασθένειας που δημιουργεί δυσφορία  με βάση τυχόν συνοδευτικές ασθένειες.

Η μόλυνση μεταξύ των εμβολιασμένων ανθρώπων ονομάζεται  «Breakthrougth» :                          (“ένα βήμα μπροστά- Passo in Avanti”)  και συνιστάται στην ανίχνευση του RNA  ή του Αντιγόνου (Antigene) Sars – CoV – 2 σε ένα αναπνευστικό δείγμα που συλλέχθηκε από άτομα που είχαν τελειώσει τον εμβολιασμό με τις δυο δόσεις από τουλάχιστον δεκατέσσαρες ημέρες . Παρά τις δύο δόσεις, ωστόσο, και ο χρόνος καθυστέρησης από τον τελευταίο εμβολιασμό, η ανοσία που δόθηκε από το εμβόλιο θα μπορούσε να είναι άχρηστη, τόσο να ακυρώσει την επίδραση του διπλού εμβολίου.

Πέρα από τη μη ανταπόκριση του 3% στα εμβόλια, υπάρχουν πτυχές σχετικά με την επιθετικότητα των παραλλαγών και που αυξάνουν τον αριθμό των λοιμώξεων μεταξύ των εμβολιασμένων .

Είναι πιθανό ότι αυτές οι λοιμώξεις υποτιμούνται γιατί συχνά όσοι είναι πλήρως εμβολιασμένοι και, χωρίς σημάδια ασθένειας, δεν επαναλαμβάνουν πλέον το τεστ.

Πέρα από τη μη ανταπόκριση του 3% στα εμβόλια, υπάρχουν πτυχές σχετικά με την επιθετικότητα των παραλλαγών και οι οποίες αυξάνουν τον αριθμό των λοιμώξεων μεταξύ των εμβολιασμένων .

Είναι πιθανόν ότι αυτές οι λοιμώξεις να υποτιμώνται επειδή συχνά όσοι είναι πλήρως εμβολιασμένοι και δεν έχουν σημάδια ασθένειας, και δεν επαναλαμβάνουν πια τα τεστ.                                                       

Ωστόσο, μέχρι το τέλος του Μαΐου έχει περιγραφεί στη βιβλιογραφία μόνο μερικές περιπτώσεις συμπτωματικής νόσου που επιβεβαιώθηκαν στο εργαστήριο σε άτομα που είχαν υποβληθεί στις δύο δόσεις και με την παρουσία στην κυκλοφορία υψηλών επιπέδων εξουδετερωτικών αντισωμάτων. Δεδομένου ότι πέρασαν και άλλοι τρείς μήνες, σίγουρα οι περιπτώσεις που δεν έχουν δημοσιευθεί. Είναι πολλά περισσότερα, αλλά το γεγονός παραμένει ότι οι εμβολιασμένοι ασθενείς δεν παρουσίασαν βαριά νοσήματα.                                                                                                                                                                                                                

Ο «εμβολιασμένος» ασθενής έχει το πρόβλημα : λόγω της μη ανοσολογικής  απάντησης (απόκρισης),  ή της κακίας των ιικών μεταλλάξεων, οι οποίες μπορούν να είναι πιο επιθετικές  και, όπως λέει   το «Mindscape – Univadis» ,  αποτελεί μια πραγματική  «παραλλαγή διαφυγής»  από το εμβόλιο .

Έχουμε αναφέρει ένα ενδεχόμενο που για τον αριθμό των περιπτώσεων που περιγράφονται, αυτή  τη στιγμή  δεν έχει μια μεγάλη προσοχή, αλλά, συνεχίζοντας να μην συναντάμε και να μην βρίσκουμε μαζικούς εμβολιασμούς, θα μπορέσουμε να βρεθούμε αντιμέτωποι με έλλειψη εμβολιαστικής ανοσίας, και ειδικά για να μην αναφέρουμε αν οι παραλλαγές του ιού θα επιβεβαιωθούν και θα συνεχίσουν να αλλάζουν.                                                                                                                       Στην πράξη, χρειάζονται περισσότερα εμβόλια για να επιτευχθεί λιγότερη πιθανότητα μετάδοσης και διάχυσης των παραλλαγών.

Υπάρχει δυνητικά η πιθανότητα ότι οι ανοσοποιήσεις από τα εμβόλια είναι λιγότερο «ισχυροί»   από τις παραλλαγές, έτσι ώστε να είναι σε θέση να μπορούν να προκαλέσουν λοιμώξεις σε όσους έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο του εμβολιασμού .

Από τα αναφερόμενα, προκύπτει ένα σενάριο που χαρακτηρίζεται από προβλήματα εμβολιασμού,  από την επιθετικότητα των παραλλαγών, από τις ανοσοποιήσεις των εμβολίων και ούτω καθεξής, για τα οποία καλείται η Επιστημονική κοινότητα να δώσει απολύτως συγκεκριμένες απαντήσεις. Ωστόσο, πρέπει, οφείλουμε, να εσωτερικεύσουμε το γεγονός  ότι η επιστήμη είναι εξίσου ανθρώπινη    με τους συγγραφείς της, είναι πλάνη και χρειάζεται λάθη.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε πλέον να την εμπιστευόμαστε, από την άλλη πλευρά,  η Επιστημονική συζήτηση είναι το πιο πολύτιμο πράγμα που έχουμε για να αναπτύξουμε τη σκέψη μας.

Το να μπορείτε  να είστε θεατές είναι ένα προνόμιο, να παρατηρείς την ύπαρξη διαφορετικών θέσεων γύρω από ένα δεδομένο θέμα, να ακούς αντικρουόμενες απόψεις διαφορετικών επιστημόνων  ή πολύ συχνά ομάδα ερευνητών, σημαίνει ότι δεν έχουμε σταματήσει να ψάχνουμε μέσα στην αλήθεια, για να κατανοήσουμε την πραγματικότητα, και ότι δεν είμαστε ικανοποιημένοι με αυτά που σκεπτόμαστε.

Εν ολίγοις, το ζήτημα είναι να μην μειωθεί η Επιστήμη στον υπολογισμό ενός ακόμη δεκαδικού ψηφίου!!. Μην ξεχνάτε ότι είμαστε σε κατάσταση ανάγκης και πολύ περισσότερο δεν υπάρχουν συγκεκριμένες απαντήσεις, όχι μόνο για τα εμβόλια αλλά και για τα φάρμακα που χρησιμοποιούμε καθημερινά και δεν γνωρίζουμε τη ζημιά μακροπρόθεσμα.                                                                                               

Ως εκ τούτου, η επικοινωνία μεταξύ διαφορετικών γνώσεων και η θετική σύγκριση μεταξύ τους είναι ευπρόσδεκτες για να υποστηρίξουν την κοινή λογική όλων των πολιτών !.    Ένα πρόσφατο παράδειγμα είναι ο υποθετικός διάλογος που άνοιξε και ξεκίνησε μετά το άρθρο – γνώμη του που έγραψε ο Massimo Cacciari στην εφημερίδα  La Stampa με τίτλο :  « Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο λέω όχι στο Green Pass και στη λογική της παρακολούθησης και της τιμωρίας», στο οποίο ο φιλόσοφος θέτει στην Επιστήμη μια σειρά ερωτήσεων σχετικά με τα εμβόλια.                                                                                                                                                                                            Η δε Επιστημονική κοινότητα μέσω του Silvio Garattini, Φαρμακολόγου και  Ιδρυτής του Istituto di Ricerche  Farmacologiche  Mario Negri  Di Milano ( Του Ινστιτούτου Φαρμακολογικής Έρευνας  Mario Negri Του Μιλάνο ), ανταποκρίνεται συγκεκριμένα και με ακρίβεια, σημείο προς σημείο, στις εύλογες αμφιβολίες  που εγείρονται .

Μια από τις πτυχές που λαμβάνουν υπόψη τους και εξετάζεται είναι η δυνατότητα μιας  τρίτης δόσης, όχι τόσο για την μείωση της ανοσίας, όσο ακριβώς για την «άνοδο» των παραλλαγών.                                 

Αυτή η τελευταία είναι μια σοβαρή απειλή, ιδικά αν συνεχίσουμε να μην εμβολιάζουμε τον πληθυσμό.  Η τρίτη δόση μπορεί έτσι να γίνει μια προστασία έναντι των παραλλαγών και όχι μόνο για να βοηθήσει ευαίσθητα άτομα, ανοσοκατασταλμένοι και μεταμοσχευμένοι.