ΜΕΛΕΤΩΝΤΑΣ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ

 

Η πρόκληση είναι να τα καταστήσουμε χρήσιμα έναντι όλων των πιθανών παραλλαγών.

Η βελτιστοποίηση της δοσολογίας θα πρέπει να μειώσει αποτελεσματικά τις παρενέργειες.

ΠΕΜΠΤΗ : 6 – Μαΐου - 2021

Ταξιδεύουμε πλέον τώρα με την ταχύτητα της “Freccia  Rossa” και του “Italo”,                                            (δύο ξακουστά τρένα στην Ιταλία υψηλής ταχύτητας το οποίο το πρώτο είναι κρατικό και το δεύτερο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας), στην χορήγηση των εμβολίων που έχουν φθάσει στην εθνική επικράτεια. Είναι αλήθεια ότι είναι ανήθικο να παραμερίσουμε «κάποιο» (τα διάσημα «αποθέματα»), αλλά αν φθάσουμε σε ένα εκατομμύριο δόσεις την ημέρα θα εμβολιάσουμε με ασφάλεια τον τρίτο κόσμο. Στην Ιταλία Ο Στρατηγός Figliuolo που ηγείται αυτής της μάχης, μιλάει για επέκταση των δόσεων εμβολιασμών  στα εργοστάσια, τα σχολεία, και ακόμη και σε θέρετρα διακοπών, φθάνοντας τον αριθμό ενός εκατομμυρίου εμβολιασμών κάθε 24 ώρες.   Αυτή είναι η πραγματικότητα σήμερα που γράφουμε αυτό το θέμα στην Ιταλία και της  Ιατρική για τον εμβολιασμό  στην πολιτική.

Η «εμβολιολογία» ήταν ένα τμήμα χωρίς ευρεία εμβέλεια  πριν ο κορονοϊός καταλάβει την γη χωρίς να κοιτάξει κανέναν στο πρόσωπο. Σήμερα αυτός ο κλάδος συνδέεται με την Μικροβιολογία/ Ιολογία και είχε και έχει μια τεράστια ανάπτυξη με πολλά βοηθήματα που προορίζονται να ενισχύσουν και να ισχυριστούν τα  εμβόλια. Αυτό σημαίνει ότι ο αγώνας για τη σωτηρία της ανθρωπότητας έχει γίνει ευρέως αποδεκτός και δεν υπάρχει νέα ημέρα στην οποία δεν υπάρχουν νέες ανακαλύψεις που να μας προστατεύουν από τις μολύνσεις.

Ξεκινά με τους ‘’κλήσεις’’ (booster – αρωγός) και τελειώνει με τις απλούστερες μεθόδους συντήρησης που εξαλείφουν τον κίνδυνο να εξαντληθούν τα αποθέματα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Στην πολιτεία της Washington, στο Seattle (όπου κατασκευάζονται τα μεγάλα αεροσκάφη της BOEING)  δημιουργούνται αλυσίδες εφοδιασμού και προμήθειας πρώτων υλών μαζί με την μελέτη της ψύξης και κατάψυξης σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Από αυτήν την άποψη, εάν ήταν δυνατόν να διατηρηθούν όλα τα εμβόλια σε θερμοκρασίας περιβάλλοντος  - δωματίου και σε κάθε γωνιά της γης, δεν θα υπήρχαν  κανένα πρόβλημα για κανέναν.

Τα εμβόλια που βασίζονται σε ιικούς φορείς (vettori virali) {Johnson & Johnson και AstraZeneca} δεν έχουν συγκεκριμένες - ειδικές - απαιτήσεις για την θερμοκρασία για την αποθήκευση – συντήρηση και , όταν βελτιστοποιηθούν οι δόσεις, οι παρενέργειες θα μειωθούν περαιτέρω. Όσο αφορά τις θερμοκρασίες, η θετική πτυχή και άποψη θα αφορά  την  διαθεσιμότητα των εμβολίων σε θερμοκρασίες δωματίου.

Η επακόλουθη βελτιστοποίηση της δοσολογίας θα μειώσει αποτελεσματικά τις παρενέργειες.

Υπάρχει ήδη στον πειραματισμό ένα εμβόλιο αντί – Covid της Astra- Zeneca που θα χορηγείται ως ρινικό σπρέι και άλλα 7 μη ενέσιμα εμβόλια. Αυτά που απαιτούν πολύ προσοχή είναι αυτά που πίνονται, για κατάποση και σε χάπια. Το σκεύασμα που πρόκειται να λάβουμε κατάποση παρέχει ένα «ενδοστοματικό ξέπλυμα»  ( άμεση μετάφραση από τα Αγγλικά).

Οι περισσότερες συσκευές χωρίς βελόνες είναι αυτό- διαχειριζόμενες. Είναι ένα αληθινό και πραγματικό όνειρο. Σε αυτό το σημείο, εάν, κατά την στιγμή της πρώτης επιδημίας της Sars, και μετά της Mers, το «μεγάλο φαρμακείο»   («big pharma») έβαλε το κεφάλι τους στη θέση του αναπτύσσοντας τα πάντα εκείνο που χρειαζόμασταν, σήμερα θα περνούσαμε για να πάμε στο φαρμακείο για να αγοράσουμε τον τύπο του εμβολίου που χρειαζόμαστε. Πιθανώς θα είχαμε βρει πολλαπλά  εμβόλια για τη γρίπη, το ιό του HIV και τον CoV-2 – Sars-2 και για άλλους τύπους μολυσματικών ασθενειών και που θα μπορούσαν να ανοσοποιηθούμε μια μόνο φορά.

Σήμερα υπάρχει ο χρόνος για να μελετηθούν τα εμβόλια, να τροποποιηθούν, να επιταχυνθούν, να διορθωθεί η ανοσολογική απόκριση τους, α αυξηθεί ο αριθμός των υγιών εθελοντών και όχι, όλων των ηλικιών και όλων των φυλών και, στη συνέχεια, να τους καταστήσετε χρήσιμους έναντι όλων των πιθανών παραλλαγών που κατά την διάρκεια των επόμενων παραλλαγών που θα εμφανιστούν κατά την διάρκεια των επόμενων μηνών.

Η πρώτη σκέψη είναι το εμβόλιο μας !(Αυτό αναφέρεται για την Ιταλία). Αλλά χωρίς να ξεχνάμε ότι, παρόλο που οι προσπάθειες μας για τον έλεγχο της  φύσης φαίνονται ηρωικές, μερικές φορές αποδεικνύονται αναποτελεσματικές. Παρά την εξαιρετική πρόοδο της ιατρικής επιστήμης και της τεχνολογίας που εφαρμόζεται σε αυτήν, στην πραγματικότητα, εξακολουθούμε να νοιώθουμε ακόμη ανίσχυροι  απέναντι και μπροστά σε αυτό που θεωρούμε και αντιλαμβανόμαστε ως άγνωστο εχθρό. Ένας εχθρός του συγκρίνεται με το μέγεθος του σύμπαντος είναι μόνο μια μικροσκοπική μορφή ζωής που, όπως και όλες οι άλλες μορφές ζωής, τείνει να επιβιώσει και να αναπαράγεται? Κοιτάζοντας πίσω προσεκτικά, η επιθετικότητα του κορονοιού είναι τέτοια ώστε να αναστήσει τους φόβους και τις ανησυχίες που μας οδηγούν να εντοπίσουμε τη μακρά ανθολογία των θανάτων που προκαλούνται από άγνωστα και απαράδεκτα κακά, ικανά  να σκοτώσουν ακόμη και μόνο με τον φόβο : τον φόβο του θανάτου. Ένας ανώνυμος δημοσιογράφος (χρονικογράφος) το 1348, χρόνια στα οποία πολεμούσε ενάντια στην μαύρη πανούκλα,(Peste nera)  που ονομαζόταν βουβωνική (Bubbonica), μετρούσε μεταξύ των αιτιών του θανάτου την «ανησυχία και απογοήτευση των ανθρώπων» τόσο πολύ ώστε ο νόμος όλων ή τίποτε δεν ίσχυε : αν δεν την αποφύγετε, πεθάνατε.  Ως εκ τούτου, στο ένστικτο της διατήρησης που ωθεί τον άνθρωπο για να προστατευτεί μέσω της διαφυγής από τους κινδύνους και η αναζήτηση της ασφάλειας προστίθεται η ικανότητα του να φαντάζεται και να προγραμματίζει το μέλλον. Όλα αυτά ανάμεσα μας,  μας κάνουν  τα εύθραυστα «καλάμια σκέψης» που ανέφερε και μιλούσε ο Blaise  Pascal που αισθάνονται αγωνία για το γεγονός του θανάτου, του  οποίου το αναπόφευκτο είναι απολύτως σίγουροι.

Έτσι ο άνθρωπος πρέπει επίσης να δεσμευτεί να αποφύγει τον πόνο και να αναζητήσει ευχαρίστηση, κάτι που δεν είναι άλλο από την απουσία του ιδίου του πόνου: η διαίσθηση του Επίκουρου αναβίωσε  2.000 χρόνια αργότερα από τον ποιητή Giacomo Leopardi που θα αποκαλέσει την ευχαρίστηση «παιδί ανησυχιών» και θα προσδιορίσει την ευτυχία στην ανακούφιση από τον πόνο.