ΕΜΒΟΛΙΑΣΤΕ ΟΣΟΥΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

 




Η υποχρέωση εμβολιασμού για το προσωπικό υγείας είναι πλέον νόμος.

Διάταγμα – Νόμος  ν.  44/2021

Υποχρέωση  εμβολιασμού

Των εργαζομένων στον τομέα υγείας

Αποτρέψτε το προσωπικό γίνεται όχημα μετάδοσης.

Tώρα η υποχρέωση   εμβολιασμού για το προσωπικό υγείας είναι νόμος.            

(Αυτό έχει  γίνει στην Ιταλία και ήδη εφαρμόζεται). Ένα τέτοιο θέμα είναι πολύ αμφιλεγόμενο, αλλά είναι η πρώτη πανδημία στην οποία δεν μπορεί κανείς να το αφήσει στη βούληση του προσωπικού να υπερασπιστεί τον εαυτόν του, την οικογένεια του, τους φίλους του. Ο κορονοϊός είναι τόσο ύπουλος που επιτίθεται και σκοτώνει χωρίς να υπάρχουν σημάδια εισβολής στο ανθρώπινο σώμα. Δεν είναι πλέον ένα νομικό ζήτημα, μια διαμάχη μεταξύ επιστημόνων και μεταξύ δημοσιογράφων και αρθρογράφων, τουλάχιστον έως ότου ο κόσμος προστατεύεται από τον εμβολιασμό.

Ως  νομικό  ζήτημα,  το  προαναφερθέν  κανονιστικό  πλαίσιο έχει δημιουργήσει πολλές αμφιβολίες σχετικά με τη σχέση μεταξύ του συλλογικού ενδιαφέροντος για την υγεία και του δικαιώματος κάθε ατόμου για την αυτοδιάθεση ή για την επιλογή των θεραπειών που θα υποβληθούν.  Το ίδιο το Σύνταγμα στο άρθρο 32, στο να περιγράψει την προστασία της υγείας τόσο ως ατομικό συμφέρον όσο και ως ατομικό δικαίωμα υπογραμμίζει η  διπλή  έννοια  του  τελευταίου : ως  εκ  τούτου, το δικαίωμα  να λαμβάνετε  θεραπείες, αλλά και ελεύθερη επιλογή, συνειδητή  και  ενημερωμένη  επιλογή,  να  μην  τις  θέλετε.

Επομένως, σε  ποιο βαθμό  είναι σωστό να  περιορίσουμε την ελευθερία του ατόμου προς το συμφέρον της κοινότητας ;

Κομβικό  εμφανίζεται  το  ζήτημα  της  συμμόρφωσης  με  το  νόμο  που, πολύ συχνά, πράγματι αναπόφευκτα, με την αδυναμία λειτουργίας σύμφωνα με τα πρότυπα και τα παραδείγματα της ακρίβειας και της τελειότητας, με  λίγα λόγια οποιοσδήποτε νόμος δεν μπορεί ποτέ να ικανοποιήσει όλους! Πράγματι, αυτό που στην περίληψη φαίνεται λογικό και ορθολογικό δεν μπορεί πάντα να προσαρμοστεί στην αλήθεια των εμπειριών της ζωής, θα μπορούσαμε να πούμε ότι κάθε νόμος γεννιέται ακριβώς για να τεθεί σε συζήτηση, επειδή ο πραγματικός κίνδυνος είναι η κρυστάλλωσή του, η αδυναμία εξελίξεων με τις μεταβαλλόμενες πραγματικές συνθήκες. Αλλά μην ξεχνάμε ότι κάθε νόμος γεννιέται σε μια δεδομένη ιστορική στιγμή και αντικατοπτρίζει - αντανακλά τις αξίες μιας συγκεκριμένης κοινωνίας, και μια κοινωνία γεννιέται όταν τα άτομα, για να χρησιμοποιήσουμε τα λόγια του Rousseau, παραιτούνται από την απεριόριστη ελευθερία τους για να λάβουν την ίδια παραίτηση από τους άλλους.

Η θυσία της δικής μας ελευθερίας, επομένως, μπορεί να βρει μόνο μια δικαιολογία, αυτήν της προστασίας των αντιτιθέμενων συμφερόντων και εφόσον όλα αυτά συμβαίνουν υπό την προϋπόθεση της αμοιβαιότητας, όπου παραμένοντας στην σκέψη του Rousseau : «ο άνθρωπος γεννήθηκε ελεύθερος και όπου βρίσκεται είναι σε αλυσίδες», αυτή είναι η τιμή της κοινωνικής διαβίωσης και της ζωής.

Στην εποχή του CoronaVirus πρέπει να κοιτάξουμε αλλού για έναν λόγο για ένα κίνητρο που μπορεί να εξηγήσει την έλλειψη ελευθερίας που χαρακτηρίζει την υποχρέωση του εμβολιασμού! Σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να σεβόμαστε  το νόμο και  αυτό  είναι!  Δεν είναι η στιγμή να επαναστατήσουμε εναντίον κάποιου που θέλει να ποδοπατήσει τις αξίες μας και τα ιδανικά μας, όπως αποδεικνύεται από ην ιστορία της Αντιγόνης που ήταν έτοιμη να προκαλέσει και να αμφισβητήσει το νόμο του Κρέοντα για να ενεργήσει σύμφωνα με τον δικό της κώδικα ηθικής. Σε  περιόδους  πανδημιών, και όχι μόνο, η δυνατότητα του αυτοπροσδιορισμού του ατόμου πρέπει να συνοδεύει την ανάγκη αποδοχής  της  αναπόφευκτης υπόθεση ανάληψης της ευθύνης  για  τις  δικές  του  πράξεις  και το βάρος των σχετικών συνεπειών.

Δεν υπάρχει πλέον η πιθανότητα να πούμε ότι ο οργανισμός είναι δικός μου και τον προστατεύω όπως λέω εγώ γιατί χωρίς βήχα, χωρίς πυρετό και χωρίς συγκεκριμένες ενδείξεις, οι γονείς και οι παππούληδες έχουν μολυνθεί χωρίς να το καταλάβει κανείς, με τις συνέπειες που όλοι γνωρίζουμε.

Δεν χρειάζεται να πούμε ότι δεν εμπιστευόμαστε τα εμβόλια, με το πώς παρασκευάζονται και το πώς αποθηκεύονται και συντηρούνται. Τα Ευρωπαϊκά κράτη που έχουν μπλοκάρει τους εμβολιασμούς της AstraZeneca  για δύο ημέρες με τις συνέπειες που μπορούν να θυμούνται, είναι εκείνοι με  τον υψηλότερο αριθμό «όχι  vax»,  αναγκάζοντας την Ιταλία και την Γαλλία να τους μιμηθούν.

Υπήρξε μια  «πολιτική»  απόφαση  χωρίς  να  ακούσουν  τους  επιστήμονες – τεχνικούς. Ο Καθηγητής  Crisanti, Μικροβιολόγος της Padova, εξήγησε από τις εθνικές τηλεοπτικές οθόνες ότι ο κίνδυνος και το ρίσκο της θρόμβωσης είναι πολύ ανώτερος  μεταξύ όποιου  παίρνει  το αεροπλάνο και από αυτόν που χρησιμοποιεί το εμβόλιο. Υπολογίζεται ότι σε  200 εκατομμύρια ατόμων και  παίρνουν  το αεροπλάνο υπάρχει η πιθανότητα των 100  περιπτώσεων σε 1 εκατομμύριο  για την ανάπτυξη  θρομβωτικών  προβλημάτων.                                                                                                        

Εάν τα άτομα αυτά είναι γυναίκες  που  καπνίζουν, που  χρησιμοποιούν  το «αντισυλληπτικό  χάπι»,  και  είναι  υπέρβαρα,  παρουσιάζουν  ένα  κίνδυνο – ρίσκο υψηλότερου  ποσοστού.  Από την άλλη πλευρά στην ιατρική, είναι πολύ γνωστό  «σύνδρομο  της  οικονομικής  θέσεως»   η  «θρόμβωση  του ταξιδιώτη». Καθισμένοι για ώρες χωρίς να κινείται σε στενούς χώρους, η κυκλοφορία του αίματος επιβραδύνεται και μπορεί να δημιουργήσει φλεβικά  θρόμβο - εμβολικά.

Η συλλογική χρησιμότητα πρέπει να ξεχάσει την ελευθερία επιλογής και έκφρασης και να μην ξεχνάμε ότι για λίγες ημέρες μετά την δεύτερη δόση του εμβολίου, μπορεί κάποιοι να είναι ενδεχομένως δυνητικά φορείς και επίσης ικανοί να μολύνουν.

Επίσης  στο  Νοσοκομείο  «San  G. Moscati»  στο  Avellino  της  Ιταλίας  η Στρατηγική Διαχείρισης, σύμφωνα με την διαδικασία που προβλέπει το άρθρο 4 του Νομοθετικού Διατάγματος των Κανόνων Εναντίον του Covid, θα συνεχίσει την αναστολή από τη υπηρεσία  χωρίς πληρωμή μέχρι της 31.12. 2021 των επαγγελματιών της υγείας  που δεν έχουν προβλέψει την υποχρέωση του εμβολιασμού.

Τα  αποτελέσματα είναι  πολύ  δραστικά: Υποβιβασμός, μείωση της αμοιβής, αναστολή της εργασιακής σχέσης. Για όσους είναι ελεύθεροι επαγγελματίες, λοιπόν  μετά, δεν μπορούν να ασκήσουν την εργασία τους.

Πρέπει να  αποφευχθεί  με  οποιοδήποτε  τρόπο  και  το  προσωπικό  γίνεται τρόπος  και  μεταφορέας  του  κινδύνου  της  μετάδοσης.

Το κλειδί για τη συμπεριφορά μας είναι με τα λόγια του μεγάλου Γάλλου φιλόσοφου εβραϊκής – λιθουανικής καταγωγής, Emmanuel Levinas, προκαλούν τα θέματα του προσώπου, της ετερότητας, της ευθύνης και του καλού ως  αναφορές σε εμάς γνωστές :  «Το πρόσωπο δεν είναι απλώς μια πλαστική φόρμα, αλλά είναι αμέσως μια δέσμευση για μένα, μια έκκληση για μένα, μια διαταγή για μένα να βρίσκομαι στην υπηρεσία του …εγώ είμαι υπεύθυνος για τους άλλους, απαντώ για τους άλλους, και βασικά απαντώ πριν κάνω κάτι»

Είναι  η  ίδια  έννοια  της  ευθύνης  που ο  Ιταλός  Πρόεδρος  της  Δημοκρατίας, On. Sergio  Mattarella,  στην ομιλία  του  προς το έθνος  τον  περασμένο  χρόνο υπογράμμιζε  : «Η αίσθηση  ευθύνης  των  πολιτών  είναι  ο  πιο  σημαντικός πόρος  στον  οποίο  ένα  δημοκρατικό  κράτος  μπορεί  να  βασιστεί  σε  στιγμές όπως  αυτή  που  βιώνουμε» 


Από το Blogger.