Johnson & Johnson όλοι περιμένουν το εμβόλιο

 

Είναι πόλεμος μεταξύ φαρμακευτικών εταιρειών

Ο πληθυσμός της Ιταλίας ζούσε μόνο περιμένοντας το αμερικάνικο εμβόλιο μιας δόσης που αντικαθιστά πλήρως αυτό του Astra - Zeneca είχε αλλάξει ακόμη και το όνομα (Vaxzevria). Όλες οι ανησυχίες είχαν τελειώσει, δεν υπήρχαν παρενέργειες για να αναφερθούν. Πρέπει να ήταν η ανάμνηση της σκόνης ταλκ για το πόσο νέοι ήμασταν, από πολλά άλλα προϊόντα που χρησιμοποιήθηκαν, στα σπίτια μας που έκαναν την Johnson & Johnson να επιστρέψει στην ασφάλεια του παρελθόντος.

Παρά το κλίμα της ελπίδας, οι πολλές θετικότητες :

·         Η χρήση σε εφάπαξ δόση.

·         Ο αδενοιός που χρησιμοποιείται ως φορέας που δεν αναπαράγεται σε ανθρώπινους οργανισμούς.

·         Το εμβόλιο που δεν περιέχει τον περίφημο ιό.

·         Την απόλυτη έλλειψη κινδύνου εμφάνισης της Covid -19  μετά τον εμβολιασμό.     

Τα δεδομένα για ανεπιθύμητες ενέργειες, παρόλο που τα οφέλη ήταν σημαντικά μεγαλύτερα από τους κινδύνους, προκάλεσαν τη διακοπή του εφοδιασμού. Προφανώς είναι μόνο ένα «μπλοκ» ως προφύλαξη για την επαλήθευση ορισμένων περιπτώσεων θρόμβωσης. Οι περιπτώσεις είναι 6 σε 6 εκατομμύρια και 800 χιλιάδες εμβολιασμένοι, εκ των οποίων πολλές γυναίκες (από 18 έως 48 ετών, από 6 έως 13 ημέρες μετά τον εμβολιασμό). Μόνο μία από αυτές δυστυχώς πέθανε. Αλλά πως είναι δυνατόν να λέγονται θαύματα  και  ότι το αμερικανικό εμβόλιο είχε αρχικά  δύο θετικές πτυχές :

·         Η μονό- δόση (εφάπαξ δόση).

·         Η αποθήκευση στο ψυγείο του σπιτιού.

Δεν υπήρχαν ανεπιθύμητες – δυσμενής  ενέργειες στον κόσμο που δεν ανήκαν στην AstraZeneca. Η λέξη – κλειδί στο μυαλό των Δανών, των πολλών Γερμανών και πάρα πολλών Ιταλών ήταν εκείνη να ντριμπλάρουν τους «κακούς» εμβολιασμούς και να στοχεύσουν στο  καλύτερη από την καλύτερη  περίπτωση : Johnson & Johnson. Κανένας δεν ήταν εμβολιασμένος στην Ευρώπη, ωστόσο η κοινή γνώμη δεν είχε αμφιβολίες σχετικά με την εφάπαξ δόση του αμερικάνικου εμβολίου. Τα δεδομένα για τα θρόμβο – εμβολικά προβλήματα ήταν συγκρίσιμα με τα Άγγλο – Ολλανδικά, αλλά τώρα πλέον ο τρόπος για την λαϊκή δυσφήμηση του ενός  και η εξύψωση του άλλου είχε ήδη ξεκινήσει. Αυτές τις  ώρες που γράφουμε (Πέμπτη : 22.4  2021) είναι δυνατόν και ο Ιταλικός  Aifa  να δίνει το πράσινο φως στη θετική ανταπόκριση της Ευρωπαϊκής  Αρχής  Ελέγχου των φαρμάκων, ειδικά για άτομα άνω των 60 ετών.

Τότε λοιπόν ας φθάσουμε στο σημείο : Το εμβόλιο της  Johnson & Johnson, το εμβόλιο Vaxzevria και το εμβόλιο Reitera ( στον πειραματισμό στο «Moscatti» του Avellino ), όλα αυτά παρασκευάζονται με τον ιϊκό φορέα και αποτρέπουν σοβαρές μορφές μόλυνσης έως και 77%. Οι λίγες παρενέργειες που σχετίζονται με τα θρομβωτικά φαινόμενα ήταν και είναι σχετιζόμενα με σοβαρές ημικρανίες, πόνο στην κοιλιά και δυσκολία στην αναπνοή.

Είναι πιθανό ότι το εμβόλιο Johnson & Johnson, όπως ήδη έχουμε πει θα περιοριστεί σε πάνω από 60 ετών όπως και στο AstraZeneca  και με την ελπίδα ότι πολλοί συναισθηματικοί άνθρωποι να αξιολογούνται με λιγότερο άγχος. Το εμβόλιο με το «αρχαίο» όνομα μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ανοσοκατεσταλμένα άτομα, σε έγκυες γυναίκες, σε γυναίκες που θηλάζουν, αν και δεν υπάρχουν αριθμητικά σημαντικές μελέτες για το θέμα. Εκτός από τον εμβολιασμό με μόνο δόση, υπάρχει η δυνατότητα διατήρησης μεταξύ 2 έως 8 βαθμών Κελσίου στο ψυγείο του σπιτιού, σημαντικό για την επίλυση όλων των υλικό - τεχνικών πράξεων που σχετίζονται με τις μεταφορές και τη διαχείριση

Η μάχη μεταξύ των φαρμακευτικών εταιρειών έχει ήδη ξεκινήσει. Οι αλλαγές στην ένδειξη της AstraZeneca και η αναστολή της έγκρισης για το Johnson & Johnson δημιουργούν συνεχή προβλήματα στην κοινή γνώμη. Στην Αυστραλία είναι σχεδόν αποκλεισμένοι. Σε διαφορετικά κράτη υπάρχουν αυτόνομες αποφάσεις σχετικά με τους τύπους εμβολίων που θα χρησιμοποιηθούν. Αυτό που φαινόταν και όλο να πηγαίνει ομαλά δημιουργεί εμπόδια και την μοναδική λύση για την πανδημία. Η οικονομική και κοινωνική καταστροφή που δημιούργησε ο κορονοϊός μπορεί να καταπολεμηθεί μόνο με τον εμβολιασμό και τις αποστάσεις. Το σοβαρό πρόβλημα είναι εκείνο που οι πλούσιες χώρες είναι μπροστά με τις χορηγήσεις των εμβολίων :

·         Το 50 %  στην Μεγάλη Βρετανία.

·         Το  25 %  στις Η.Π.Α.

·         Το  11 %  στην Ιταλία.

·         Το  0,7 % στην Αφρική.

Όλο αυτό σημαίνει όμως, ότι το 80 % των πολιτών στη γη δεν θα προστατευτεί μέσα  στο  έτος 2021.

Μια αναφορά για την θνησιμότητα του Covid μεταξύ των νέων εμφανίστηκε τις τελευταίες ημέρες στην εφημερίδα της Νάπολης ‘’Il Mattino’’.                                             Το Πανεπιστήμιο του Cambridge έχει δημιουργήσει ένα μαθηματικό μοντέλο που υπογραμμίζει πως η θνησιμότητα του ιού μεταξύ των μη εμβολιασμένων νέων   είναι  2,4 %, η  οποία  αυξάνεται  7 φορές  στο  εύρος  μεταξύ  20  και 29 ετών και ούτω καθεξής.  Αυτός ο στατιστικός υπολογισμός με την επικίνδυνα αρνητική δυναμική του  μη εμβολιασμού μας «προτείνει» μια συμβουλή για το πώς να συμπεριφερόμαστε στην καθημερινή συνομιλία με τον εαυτόν μας. Η θνησιμότητα είναι έτσι υψηλή με την αύξηση της ηλικίας, που ο κίνδυνος και το ρίσκο είναι μικρής σημασίας.

Όλοι θα θέλαμε μια ζωή σε «κίνδυνο και ρίσκο μηδέν» και όχι την «vita spericolata» το ιταλικό τραγούδι που τραγουδάει   ο γνωστός  Vasco  Rossi, αλλά ο κίνδυνος και το ρίσκο μηδέν είναι καθαρή ουτοπία. Ο κορονοϊός μας υποχρεώνει να  ρίχνει τον εαυτόν μας στην ζωή γνωρίζοντας ότι παίρνουμε και διατρέχουμε πάντα κινδύνους : όταν πηγαίνουμε στο σούπερ μάρκετ, στον γενικό ιατρό μας , στον κομμωτή, στο σχολείο, και δεν ρισκάρουμε μόνο εξαιτίας  τον κορονοιού, αλλά επίσης και όταν βγαίνουμε από το σπίτι  και διασχίζουμε το φανάρι μπορούμε να είμεθα παρασυρμένοι και  χτυπημένοι.  Όταν είμαστε σε πόλεμο υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα να πεθάνουμε από τους βομβαρδισμούς των εχθρών. Στον δικό μας πόλεμο εναντίον του Corona – Virus είναι υψηλή η πιθανότητα να  μολυνθούμε και να μολύνουμε τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Τότε λοιπόν, εάν μπορούμε να επιλέξουμε μόνο να ζούμε  με όσο το δυνατόν μικρότερο κίνδυνο, γιατί να αποκλείσουμε τα εμβόλια όταν αυτά σώζουν εκατομμύρια ανθρώπους, καταστρέφοντας αυτόν τον φοβερό κίνδυνο.

Ελπίζουμε να μην καταλήξουμε ακινητοποιημένοι όπως το γαϊδούρι του Jean  Buridan, Γάλλος  φιλόσοφος που έζησε στον XIV αιώνα (δέκατο τέταρτο) επικαλέστηκε αυτό το θρυλικό γαϊδουράκι που μπροστά από δύο κουβάδες, ένα με νερό και τον άλλο με βρώμη, τοποθετημένα στην ίδια απόσταση από τον ίδιο, παρέμεινε ακίνητος χωρίς να επιλέξει κανένα μεταξύ των δύο, ακριβώς επειδή θα τους ήθελε και τους δύο, μη γνωρίζοντας πώς να αποφασίσει στο τέλος πέθανε από τις δυσκολίες και τις ταλαιπωρίες.

Ποία είναι διδασκαλία από ένα γαϊδούρι; Μην διστάζετε μεταξύ δύο επιλογών, δύο τρόπων επίλυσης ενός προβλήματος, επειδή η επιλογή είναι απαραίτητη για να μην ακινητοποιηθείς και να συνεχίσεις  προς νέες πιθανές παραλλαγές της  δικής μας ύπαρξης.