COVID-19 ΜΕΡΟΣ ΕΝΔΕΚΑΤΟ

 ΜΕΡΟΣ  ΕΝΔΕΚΑΤΟ : COVID – 19

Να ευθυγραμμιστούμε από κοινού προς ένα κοινό στόχο.

Ένας  σκληρός για να πεθάνει  Ιός

‘’ Όλη η δυστυχία του ανθρώπου προέρχεται από την αδυναμία του να μείνει μόνος στο δωμάτιο του’’. Μας έκανε να ξανά- πέσουμε στον εφιάλτη του Covid – 19!.  Οι συμπεριφορές όλων μας, οι υπερβατικές στάσεις των πολύ νέων,  μας έβαλαν και πάλι μπροστά στα όρια της κατάστασης μας και, επομένως, μπροστά στο αίσθημα του πανικού, του φόβου και της ευθραυστότητας, καθώς και μπροστά στην ευαισθησία  και της ανικανότητας των θεσμών και της κοινωνίας γενικότερα.                         

Αυτό που αντιλαμβανόμαστε είναι μια αίσθηση ανασφάλειας στη σχέση με την επιστήμη, με την τα μέσα ενημέρωσης, με την ψυχαγωγία και με τον εαυτόν μας.  Κανείς δεν σκέπτεται με μια ένδειξη βάθους.                                                                          Πέρα από το καλοκαίρι που ήδη πέρασε, υπάρχουν  σπουδαία προβλήματα  να συνδεθούν στον Iό : το άνοιγμα των σχολείων, την πλήρη εργασία, τις επιστροφές από το εξωτερικό και την ετήσια επιστροφή της εποχιακής γρίπης

Το θέμα του δικαιώματος στην εκπαίδευση και η ανάγκη να ανοίξουν ξανά τα σχολεία όλων των επιπέδων έχουν γίνει ο τόπος μιας διαπεραστικής πολιτικής, κοινωνικής και υγειονομικής συζήτησης όλων εναντίον όλων,  ‘’ του homo  hominis lupus  est’’  της μνήμης του Χομπέσια. Ακολούθησαν και συνέχισαν να ακολουθούν με εξαντλητικές δηλώσεις  που μετά  αρνήθηκαν,  με ενοχλητικές σιωπές που ακολουθούνται από δυνατές και συγκλονιστικές ανακοινώσεις που στην συνέχεια  αρνήθηκαν. Συγκρούσεις που απλώς καταστρέφουν το εκπαιδευτικό σύστημα. Αλλά γιατί ξανά άνοιξαν με οποιοδήποτε κόστος εάν θα υπάρχουν πάρα πολλοί κίνδυνοι; Εάν δεν έχουν ληφθεί οι  κατάλληλες προφυλάξεις και δεν έχουμε προχωρήσει εγκαίρως.       Όπως συνέβη με τα ταξίδια στο εξωτερικό και τις διακοπές, η κοινή λογική θα έλεγε ότι είναι πολύ προσεκτική, καθώς μια γρήγορη εξάπλωση του Ιού θα μπορούσε να συμβεί στο σχολείο.  Παρατηρούμε και συνεπώς βιώνουμε  στην ακρίβεια μιας  οξείας   σκληρότητας και  της δυσαρέσκειας μιας κοινωνίας.  Και σε σχέση με το χάος στο σχολείο, το δάκτυλο δείχνει εναντίον στους δασκάλους που δεν θέλουν να υποστούν στην εξέταση ορολογική του αίματος  ή εμφανίζονται  φοβισμένοι  ή εχθρικοί με τους όρους επιστροφής στην αίθουσα.  Αλλά πως οι μαθητές δεν κάνουν το τεστ;                                                   Με αυτά τα επιχειρήματα στο τραπέζι ο γενικός συναγερμός για την εκρηκτική Ιογενή έκρηξη ήταν βέβαια πολύ κοντά, όπως και συνέβη ακόμη και αν μέχρι τώρα  αυξάνουμε  τα εμπόδια  μεταξύ εκείνων που είναι αισιόδοξοι και θεωρούν ότι η προειδοποίηση για την υγεία είναι υπερβολική, πολύ αυστηρή και με αυστηρές προφυλάξεις.                                          Όποιος γράφει δεν θέλει απολύτως να συμμαχήσει με μια ομάδα γνώμης ή με ένα άλλο αντίθετο, αλλά η σκέψη πηγαίνει σε όσους έχουν αρρωστήσει από την ασθένεια. Μπορεί να είσαι σωματικά καλά απαλλαγμένος από οποιαδήποτε παθολογία και τότε δεν υπάρχουν φόβοι, αλλά  αν ανεβάσεις το όριο πέρα από μια ορισμένη ηλικία, ενεργοποιούνται συννοσηρότητες  που είναι ο πραγματικός προβληματισμός εκείνων που μολύνθηκαν από τον Ιό σε σχήμα κορώνας, κατά του οποίου, παρά το ότι γνωρίζουμε για 18 χρόνια, δεν κάναμε τίποτε.  Ούτε ως αντίδοτα, κατάλληλα  φάρμακα  και, πόσο μάλλον, ως κατασκευαστές εμβολίων. Το βάσανο τότε γίνεται ιδιαίτερα ψυχολογικό, όταν οι υπολογισμοί για  την  θνησιμότητα  και  τη θνητότητα  μπαίνουν στο παιγνίδι.  Όλοι τους είναι μαθηματικοί για την κατασκευή του δείκτη  θνησιμότητας που λαμβάνεται  διαιρώντας τον αριθμό των ανθρώπων που έχουν πεθάνει λόγω της νόσου με τον συνολικό αριθμό του πληθυσμού.                     Ο  δείκτης  της  θνητότητας αντίθετα, προκύπτει από την διαίρεση του αριθμού των νεκρών με τον συνολικό αριθμό των ασθενών.                                                    

Μια ασθένεια γίνεται σοβαρή όταν, εκτός από την αιτία και την κατάσταση του ασθενούς κατά τη στιγμή της συνάντησης του σύγκρουση με τον Ιό.  Σε αυτό το σημείο πρέπει να υπάρχει έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία που σε αυτήν την περίπτωση δεν έχει συγκεκριμένη βάση, εξαιρουμένου του υπέρ- ανοσολογικού  ορού.  Μετά έχουμε να πούμε ότι τώρα που είμαστε στο δεύτερο κύμα και σύντομα θα περάσουμε δυστυχώς και στο τρίτο κύμα, για αυτό η εμπειρία μειώνει τον κίνδυνο για νοσοκομειακούς ασθενείς λόγω της μεγαλύτερης προδιάθεσης και της εμπειρίας για θεραπεία και πρόληψη. Για το τρίτο ‘’ κύμα ‘’  θα έπρεπε να είχε αρχίσει η ανθρώπινη φάση των εμβολίων να είναι λειτουργική.                                                                     

Στην Ιταλία  το  Istituto  Spallanzani  της Ρώμης είναι μπροστά, συμπεριλαμβανομένης της ιδιωτικής βιομηχανίας που βλέπει επίσης το δικό της εισόδημα στην λύση των εμβολίων.  Στον κόσμο, συνολικά μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού, είναι 177            οι μελέτες που ξεκίνησαν για το εμβόλιο  και 150 έχουν προχωρήσει στις διάφορες  πειραματικές φάσεις.   ( με εξασθενημένους,  αδρανοποιημένους Ιούς, που μεταφέρονται από Ιικούς φορείς, κωδικοποιημένοι στο  RNA τους ).                   Πολλά κέντρα έρευνας ενώνοντας τις δυνάμεις για να μειώσουν τον χρόνο προετοιμασίας και μελέτης πιθανών πρωτοτύπων.    Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει διαθέσει 400 εκατομμύρια ευρώ  για να υποστηρίξει το Ιταλικό – Βρετανικό εμβόλιο  COVAX  και να εξασφαλίσει τη διανομή του σε όλες τις χώρες του κόσμου.  Η συγκεκριμένη προσπάθεια  δοκιμών ξανά – ξεκίνησε μετά την περίπτωση της παρενέργειας – επιπλοκής της εγκάρσιας μυελίτιδας.  Αλλά σήμερα  26. Νοεμβρίου. 2020 ανακοινώθηκε ότι  παρουσιάστηκε  και άλλο πρόβλημα και έτσι σταμάτησαν τις δοκιμές.

Αντιμετωπίζουμε μια πρόσκληση που δεν είναι μόνο επιστημονική αλλά επίσης  οικονομική και πολιτική.                               Ωστόσο αυτές οι ειδήσεις σηματοδοτούν καλά για το μέλλον της ανθρωπότητας , της οποίας η επιβίωση κανείς δεν είχε σκεφτεί, υποτιμώντας την επιθετική δύναμη του Corona – Virus που, από τότε που μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο, έχει αλλάξει κυριολεκτικά τον δικό μας τρόπο  της ζωής μας.

Αν είναι αλήθεια εκείνο που ο δοκιμαστής και μελλοντολόγος από τις Ηνωμένες Πολιτείες,  Alvin Toffler γράφει  και αυτό που  ‘’ η αλλαγή είναι η διαδικασία με την οποία το μέλλον εισβάλει στη ζωή μας ‘’, οπότε πρέπει να πούμε ότι ο άνθρωπος έχει μια σαφή δέσμευση : να αυξήσει όλες αυτές τις διαδικασίες που είναι ικανές να δημιουργήσουν αξία, ευημερία και αξιοπρέπεια για όλους.  Να βαδίζουμε όλοι μαζί προς την ίδια κατεύθυνση είναι βασικό.                      

Σε μια δημοσιευμένη σημείωση από την εφημερίδα Sole 24 στην Ιταλία, αναφέρεται μια μελέτη του Ινστιτούτου Mario  Negri  υποστηριζόμενη από τον αμερικανικό γίγαντα  ‘’ Mayo clinic’’, στην οποία μελετήθηκαν 137.000 άνθρωποι υποπτευόμενοι ότι είχαν προσβληθεί από τον Covid – 19.  Σε αυτή την ομάδα εθελοντών, το ποσοστό μόλυνσης ήταν πολύ χαμηλό, ανεξάρτητα από τις γεωγραφικές περιοχές που εμπλέκονται, για εκείνους που είχαν εμβολιαστεί για ένα, δυο και  από πέντε χρόνια κατά της πολιομυελίτιδας, της γρίπης, της ιλαράς/ παρωτίδας/ ερυθρά/ ανεμοβλογιά/ πνευμονόκοκκος και  ηπατίτιδα Α και Β.                             

Συνεπώς η ελπίδα είναι πάντα το εμβόλιο,  πέρα από αυτή τη διασταυρούμενη ‘’προστασίας ‘’ που έχουμε αναφέρει, πάνω από όλα, εάν δεν είναι δυνατόν να κατοχυρωθεί με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας ένα  κατάλληλο φάρμακο. Οι έρευνες, οι θεραπείες, τα νοσοκομεία, οι κυβερνήσεις, όλοι οι άνθρωποι πρέπει να ακολουθήσουν την ίδια κατεύθυνση και μια σειρά από κοινού. Πρέπει να έχουμε μόνο έναν κοινό στόχο.   Από την ‘’ διαταραχή  γεννιέται  η ενέργεια  της ζωής’’  αναφέρει   ο Eugenio Scalfari, αλλά η διαταραχή σε αυτήν την ιστορική στιγμή είναι τέτοια που η ενέργεια παλεύει να  ισιώσει  το αναποδογυρισμένο σκάφος. Διατηρώντας τη διαδρομή σε μία τόσο βίαιη καταιγίδα, αποκτώντας τις στρατηγικές νικών  για την υγεία και την σωτηρία της ανθρωπότητας.