Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΕΜΒΟΛΙΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

 

Είμαστε πλέον κοντά στις τηλεοπτικές και πολιτικές συζητήσεις σχετικά  με την ανάγκη έναρξης μιας εκστρατείας εμβολιασμού μεγάλης κλίμακας και για τα παιδιά. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, στην αρχές του καλοκαιριού, υπήρξε η δυσάρεστη έκπληξη της μόλυνσης  από τον κορωνοιό στην ηλιακή ζώνη μεταξύ 5 και 11 ετών που έχουν ξεπεράσει αυτό των άνω των 65 ετών.

Προφανώς αυτό το δεδομένο φαίνεται ανησυχητικό αλλά θεωρείται δεδομένο γιατί σχεδόν όλοι  οι ηλικιωμένοι είναι εμβολιασμένοι και  είναι  …. «φυσιολογικό»  ότι ο ιός εξαπλώνεται μεταξύ απροστάτευτων ατόμων. Από την άλλη, ακόμη και στην Ιταλία, η απόλυτη πλειονότητα των νοσηλευμένων με Covid -19 δεν υποβλήθηκαν εθελοντικά σε εμβολιαστική προφύλαξη.  Πέρα από τους λόγους για την έλλειψη εμβολιασμού και ως εκ τούτου της έλλειψης ανοσοποίησης, οι απροστάτευτοι ενήλικες και παιδία αποτελούν κίνδυνο μόλυνσης και για τους άλλους.                                                                               

Ακόμη στην Αμερική βρίσκονται  σε προχωρημένο στάδιο οι μελέτες για τους κινδύνους των διαφόρων ζωνών που κυμαίνονται μεταξύ : Aπό 6 μήνες έως δύο χρόνια, από τα δύο έως πέντε χρόνια και από πέντε έως έντεκα χρόνια.

Η επιτάχυνση των μελετητών στο εξωτερικό η προσοχή στα μικρά συνδέεται με την αύξηση των λοιμώξεων σε σχέση με τον περασμένο χειμώνα ακόμη και σε παιδιά που στην συντριπτική τους πλειονότητα δεν έπασχαν από κανένα είδος παθολογίας και ούτε διέθεταν ιδιαιτέρους παράγοντες κινδύνου.

Στην Ιταλία η εξαιρετική εκστρατεία εμβολιασμού έφερε θετικά αποτελέσματα και για την παιδιατρική ηλικία, αλλά όμως ο συναγερμός επιμένει καθώς το  Istituto  Superiore  di  Sanita’ (To Ανώτερο Ινστιτούτο  Υγείας ), δημοσίευσε τα στοιχεία και δεδομένα για την Τρίτη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου.    Οι τελευταίοι αυτοί αριθμοί μιλούν από μόνοι τους : 13.352 Ιταλοί πολίτες από 0 έως 19 χρονών αρρώστησαν, με 125 νοσηλείες και έναν θάνατο.  Από την αρχή της νόσου Covid υπάρχουν 35 θάνατοι σε αυτό το εύρος της ηλικίας, σχεδόν σαν να αποδεικνύουν ότι η νεαρή ηλικία δεν είναι απολύτω ένα στοιχείο άμυνας.

Τα παιδιά που αρρωσταίνουν έχουν συμπτωματικά χαρακτηριστικά και αλληλεπικαλυπτόμενες περιπτώσεις «long – Covid» : (μακροχρόνιας Covid ) και επίσης του πολύ γνωστού και διάσημου   πλέον M. I. S. (Sindrome  Infiammatoria  Multiorgano : Πολυοργανικό  Φλεγμονώδες  Σύνδρομο).

Εκτός από τις ηλικιακές ομάδες που έχουμε αναφέρει, υπάρχουν αδημοσίευτες μελέτες σε θέματα κάτω των έξι μηνών, ενώ άλλες ακολουθούν τις θηλάζουσες μητέρες. Με λίγα λόγια πλέον ετοιμάζονται οι «δοκιμές»  για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε με την ηρεμία μας για να εμβολιαστούν όλα τα μικρά παιδιά κάτω των δώδεκα ετών.                                                                                       

Είναι θέμα εκτίμησης πόσοι είναι οι κίνδυνοι σε σύγκριση με τα οφέλη και ποία  είναι η ακριβής δόση για τις διάφορες ζώνες εύρους  ή, τουλάχιστον, ποιος  μπορεί να είναι ο μόνος τύπος για  άτομα  ηλικίας έως δώδεκα ετών.

Ο εμβολιασμός των παιδιών σημαίνει την προστασία τους, άρα και την προστασία των ενηλίκων. Τα παιδιά στην Ιταλία (από έξι μηνών έως έξι ετών) έχουν συνηθίσει να εμβολιάζονται, απλώς  να σκεφτούμε ότι στην Ιταλία με διάφορους νόμους από το 1939 και μέχρι το καλοκαίρι του 2017,  οι προφυλάξεις πού έχουν γίνει υποχρεωτικές είναι σήμερα δέκα ( κατά της πολιομυελίτιδας,  κατά του κοκίτη, κατά της διφθερίτιδας, κατά της ιλαράς, κατά της ερυθράς, κ.τ.λ.) με άλλες πέντε (κατά του μηνιγγιτιδόκοκκου, κατά του πνευμονόκοκκου, κ.τ.λ.) αφήνεται στις ελεύθερες αποφάσεις των γονέων.  Και τα δύο γκρουπ παρέχονται δωρεάν από το κράτος.    Αυτό βεβαίως δεν συμβαίνει μόνο στην Ιταλία αλλά και στην Ελλάδα καθώς και σε όλα τα ανεπτυγμένα κράτη του κόσμου.

Το εμβόλιο γενικά, πέρα από τη μόλυνση από τον κορωνοιό, προλαμβάνει σοβαρές ασθένειες, αποφεύγοντας τη νοσηλεία και τον θάνατο, όταν δεν καταφέρνει και αποτυγχάνει να αποτρέψει  τη    μετάδοση. Για να μπορέσει να το κάνει σε πολλές χώρες του κόσμου, δίνεται προσοχή ακόμη και στην «απλή» γρίπη.                                                                                                                                                                                       Στην πραγματικότητα, αυτός ο τύπος της επίβλεψης για τα παιδιά είναι ήδη ενεργή και δωρεάν.  Οι στατιστικές δείχνουν ότι στις δυτικές χώρες αυτή η προφύλαξη χρησιμοποιήθηκε και για να μειώσει δραστικά τον αριθμό των απουσιών από τον ένα από τους δύο γονείς από την εργασία.  Και στην Ιταλία, τίθεται σε εφαρμογή μια πειθαρχία που ρυθμίζει την καταπολέμηση της γρίπης και η οποία θα έπρεπε να ενδιαφέρει τα μικρά παιδιά από έξι μηνών έως έξι ετών. Στην Ιταλία ορισμένες περιοχές έχουν ήδη εγκρίνει τη χρήση αυτής της πειθαρχίας  για διανομή στους παιδιάτρους της πρωτοβάθμιας φροντίδας.

Ένα άλλο θεμελιώδες γεγονός για την πρόληψη είναι οι απολύτως εμβολιασμένες έγκυες  και θηλάζουσες γυναίκες.  Έχει συμβεί να έχουν εμβολιαστεί γυναίκες που δεν γνώριζαν ότι είναι έγκυες και έτσι έχει εμβολιαστεί και το έμβρυο με μία δόση.

Δεδομένων όλων αυτών των υποθέσεων, τι πρέπει να απαντηθεί στο ερώτημα :  Είναι απαραίτητος ο εμβολιασμός στην παιδιατρική ηλικία; Είναι απαραίτητη;  Πέρα από τα πολλά επίθετα, αντιπροσωπεύει μια ασφάλεια στο δρόμο της ελευθερίας από τους περιορισμούς στη συμπεριφορά που εξακολουθούν να υφίστανται ακόμη και σήμερα επειδή  δυστυχώς ακόμη και τα παιδιά και οι πολύ νέοι αρρωσταίνουν και μπορούν να μεταδώσουν τον περιβόητο κορωνοιό.

Η ιστορική είδηση πριν από λίγες μέρες, μετά από χρόνια μεγάλων ελπίδων και μεγάλων απογοητεύσεων, της έγκρισης από τον Παγκόσμιο  Οργανισμό  Υγείας (Π.Ο.Υ.)  ενός εμβολίου κατά της ελονοσίας, της αρχαιότερης και θανατηφόρας μολυσματικής νόσου, θα έπρεπε να μας έκανε να εκτιμήσουμε ακόμη περισσότερο την προσπάθεια που η Επιστημονική Κοινότητα δημιούργησε για να αποκτηθεί, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, ένα εμβόλιο κατά της Covid.                                               

Στις κατηγορίες που πλήττονται ιδιαίτερα από την ελονοσία, εκτός από τα παιδιά, υπάρχουν  οι έγκυες γυναίκες και άτομα οροθετικοί (HIV). Ως εκ τούτου, εκτιμάται ότι το εμβόλιο θα μπορέσει    να αποτρέψει 5,4 εκατομμύρια περιπτώσεις και είκοσι τρείς χιλιάδες θανάτους κάθε χρόνο,  θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει το σημείο καμπής και ανάπτυξης, για τους Αγγλοσάξονες το “game changer”  για την παγκόσμια ανάπτυξη, αντιστρέφοντας τα υψηλά ποσοστά βρεφικής θνησιμότητας.                                                                                                                                                                     

Πρέπει να προστεθεί ότι το εμβόλιο κατά της ελονοσίας, δεν είναι όπως αυτό κατά της Covid. Μάλιστα για να έχει αποτέλεσμα πρέπει να χορηγηθεί τρείς φορές μέσα στον πρώτο χρόνο της ζωής και μετά μία τέταρτη δόση στους δεκαοκτώ μήνες. Χωρίς να παραμελείται το γεγονός ότι οι γονείς με λίγους διαθέσιμους πόρους θα πρέπει να φθάσουν σε πολύ μακρινά νοσοκομεία ή, στην καλύτερη των περιπτώσεων, τα εμβόλια  να φθάσουν σε αυτούς μέσα σε χίλιες δυσκολίες. Ακόμα και έτσι, η επαγόμενη προστασία, θα προστατεύσει  3 στα 10  σοβαρά κρούσματα, πολύ μακριά από τα 9 στα 10 για τα εμβόλια κατά του κορωνοϊού.                                                                                                                                        

Μέχρι τώρα, η συζήτηση όσων επαναλαμβάνουν μέχρι πλήξης ότι τα εμβόλια κατά του Sars – CoV -2 δεν έχουν «μελετηθεί καλά» ή δεν έχουν δοκιμαστεί επαρκώς, σίγουρα δεν είναι πλέον αποδεκτή, εκτός και πέρα του ότι δεν έχουν μια ευρεία εμπειρία χρήσης. Αυτή η ωραία και συμπαθητική παρατήρηση μπορεί να απαντηθεί με ένα γεγονός – δεδομένο : Μέχρι σήμερα, περισσότεροι από πέντε δισεκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο έχουν λάβει τουλάχιστον μία δόση, η οποία αντιστοιχεί στο μεγαλύτερο πείραμα που έχει πραγματοποιηθεί  ποτέ στην ιστορία της Ιατρικής.