Ο ΑΝΤΙΚΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΗ ΥΨΗΛΟΣ

 

 

 

Παρότι το «θαύμα» των εμβολίων, η Ιταλία εξακολουθεί να παραμένει ένα από τα έθνη που πλήττονται περισσότερο από τον κορωνοιό ή, μάλλον με υπερβολικό αριθμό θυμάτων σε σύγκριση με τον αριθμό των κατοίκων.

 H mortality (La mortalita’) και η letality (La letalita’) είναι από τις υψηλότερες στην Ευρώπη.                                                                                                                                                                                     

Η  mortality  σημαίνει :  ο αριθμός των θανάτων για τον πληθυσμό ανά εκατό χιλιάδες κατοίκους.                                                                                                                              

Η  letality  σημαίνει :      ο αριθμός των θανάτων ανά εκατό άτομα που έχουν προσβληθεί από  μια ασθένεια. (στην δική μας περίπτωση είναι εκείνου από τον SarsCoV -2).

Σε παγκόσμιο επίπεδο είναι μπροστά από την Ιταλία στη βαθμολογία μόνο το Βέλγιο, το Σαν Μαρίνο και το Περού. Στο Βέλγιο πέθαναν 160 άτομα ανά 100 χιλιάδες κατοίκους.  Στον Άγιο Μαρίνο ( πρακτικά Ιταλική «εξάρτηση» ) 159.    Στο Περού 115 και στην Ιταλία 111.

Η Ταιβάν (Taiwan) φαίνεται, σε σύγκριση με την Ιταλία, ένας παράδεισος με τους επτά θανάτους  που έχει, από την νόσο της Covid -19, δηλαδή, 0,03 κρούσματα ανά  100 χιλιάδες κατοίκους.                                     

Η Ιταλία βρίσκεται στην πρώτη θέση στην Ευρώπη για τη θνησιμότητα με 3,5 θανάτους ανά 100 θετικούς και στην όγδοη θέση στον κόσμο. Είναι επίσης δίκαιο να πούμε ότι στην Ιταλία υπάρχει  ο μεγαλύτερος αριθμός ηλικιωμένων στην Ευρώπη και την στιγμή πού γράφονται αυτές οι γραμμές βρίσκεται στην ένατη θέση για τον συνολικό αριθμό θανάτων 131.517 και στον δωδέκατο πόστο  για μολύνσεις σε πληθυσμό των 59 εκατομμυρίων κατοίκων.

Όλα αυτά τα θύματα και οι πολλοί άρρωστοι ανέδειξαν τα προβλήματα του Εθνικού Συστήματος Υγείας της Ιταλίας με τις προηγούμενες γραμμικές περικοπές του ( κλείσιμο νοσοκομείων), με μείωση  των κρεβατιών  ειδικά της έκτακτης ανάγκης, με την ιδιωτικοποίηση, με τον «περιφερειοκρατισμό»  της  Υγειονομικής Περίθαλψης που αντίθετα πρέπει να έχει γενικό χαρακτήρα και να είναι γενικής φύσεως ή μάλλον «εθνική» για να μπορεί να ανταποκριθεί στις επιθέσεις άλλων και διαφορετικών επιδημιών.                     

Η εν εξελίξει πανδημία μας ωθεί να προσπαθήσουμε να οικοδομήσουμε ένα σύστημα για την άμυνα μας  ότι είναι καλύτερο, με την έννοια του να είναι  πιο ανθεκτική και περισσότερο πιο δίκαιο.  Ως εκ τούτου, οι πόροι για την υγεία πρέπει να αυξηθούν για την αντιμετώπιση ξαφνικών καταστάσεων έκτακτης ανάγκης. Τουλάχιστον πρέπει να προβλεφθεί η επέκταση των ρυθμίσεων έκτακτης ανάγκης/επείγουσας ανάγκης και η διαφοροποίηση των διαφόρων τμημάτων προκειμένου να είναι δυνατή η χρήση τους σύμφωνα με τις ανάγκες των κλινών.

Ο συναγερμός για τον κορωνοιό δεν έχει ακόμη τελειώσει και πρέπει ακόμη να σφίξουμε τα δόντια μας γιατί ο αντίκτυπος της επιδημίας είναι ακόμα υψηλός.  Αυτό το αποδεικνύει από όσα συμβαίνουν αυτές τις ημέρες στο Ηνωμένο Βασίλειο  όπου, παρά το 80% των άνω των 12 εμβολιασμένων, σημειώθηκε έκρηξη 45 χιλιάδων νέων κρουσμάτων σε ένα 24ωρο στις 15 0κτωβρίου του τρέχοντος μήνα με 157 θανάτους και 7 χιλιάδες νοσηλείεςοι περισσότεροι παιδιά και νέους Για τις επόμενες τρείς ημέρες υπήρχαν άλλες 40 χιλιάδες κρούσματα καθημερινά.                                                                                                                              

Η Μεγάλη Βρετανία, το έθνος με τον χαμηλότερο αριθμό ηλικιωμένων στην Ευρώπη, δεν είχε άλλους περιορισμούς από τον περασμένο Ιούλιο και όλα ήταν ανοιχτά σε όλους με την απουσία των μασκών ακόμη και σε εσωτερικούς χώρους.                                                                                                                                                                                

Το Ηνωμένο Βασίλειο, με το σύνθημα του «ελεύθεροι όλοι», έχει μεγαλύτερο αριθμό θανάτων από την Ιταλία (139 χιλιάδες) με 8 εκατομμύρια και 500 χιλιάδες μολύνσεις , βασικά στην πράξη εκείνους της Γερμανίας και της Ιταλίας μαζί.

Σύμφωνα με τις αναφορές που φθάνουν από την άλλη πλευρά της Μάγχης η έκρηξη των λοιμώξεων ήρθε λόγω της επιστροφής στο σχολείο των μικρών μαθητών και των νέων του Γυμνασίου, αλλά   σίγουρα δεν είναι μόνο η ηλικία που κατευθύνει για την αντιμετώπιση της επιδημιολογίας με συγκεκριμένο τρόπο. Η έλλειψη ελέγχων, ένα ανάλογο της πράσινης κάρτας της Ιταλίας, η κοινωνική απόσταση και οι μάσκες έπαιξαν υπέρ της νέας έκρηξης των μολύνσεων.  

Τέλος, και εξίσου σημαντικό, πρέπει να ληφθεί υπόψη ο αντίκτυπος της επιδημίας στην προστασία  των θεμελιωδών δικαιωμάτων Η πανδημία από τον SarsCovid – 2 αντιπροσώπευσε ένα σοκ στη συνείδηση όλων αμφισβητώντας ασυνήθιστες συμπεριφορές και παγιωμένες πολιτισμικές κατηγορίες. Αλλά πάνω από όλα επηρέασε βαθιά τον προβληματισμό για την ελευθερία και το όραμα που έχουμε για αυτήν, επομένως μια επίδραση και ένα αντίκτυπο που μας επηρεάζει όλους, ως άτομα και ως κοινωνία. Τώρα που έχουν χαλαρώσει οι περιορισμοί, τώρα που επιτέλους προετοιμαζόμαστε για μια προσεκτική «επανεκκίνηση», η εισαγωγή συσκευών ελέγχου και η απαίτηση της υποχρεωτικότητας  του εμβολιασμού,  την οποία πολλοί ορίζουν ως «μεταμφιεσμένη», αλλά πάντα υπέρ του λαού,    έχουν πυροδοτήσει και προκαλέσει πολεμικές, διαμάχες και καταγγελίες για την κατάχρηση της δημόσιας εξουσίας και τη μη τήρηση της αρχής του  αυτοπροσδιορισμού του ατόμου.

Εν ολίγοις, η πανδημία «δίνει κάτι να σκεφτεί κανείς», απαιτεί το ζήτημα τόσο της λογικής όσο και της φιλοσοφίας. Το τελευταίο, για να το θέσουμε με τα  «Περιγράμματα της φιλοσοφίας  του δικαίου», με τα λόγια του Χέγκελ, «είναι ο χρόνος σου που μαθαίνει κανείς με την σκέψη», επομένως, μπορεί  να μας βοηθήσει να επαναφέρουμε αυστηρότητα στα επιχειρήματα της δημόσιας συζήτησης και να κατανοήσουμε την πολυπλοκότητα των διακυβευόμενων θεμάτων.  Αν από τις φιλοσοφικές αρχές θέλουμε να εξετάσουμε τις νομικές αρχές του ζητήματος, με ξεκάθαρη σαφήνεια ξαναβρίσκουμε την ίδια διαλεκτική συνάφεια μεταξύ ελευθερίας και ευθύνης, προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων  και προστασίας της υγείας ως κοινό αγαθό.

Από το Blogger.